หล่อเลี้ยงหัวใจให้ชุ่มชื่น ทั้งหลับตื่นเหนื่อยใดไม่เคยท้อ หนอนหนึ่งนั้นคงเฝ้าพะเน้าพะนอ ก็เพียงพอแล้วสำหรับจะรับรัก ไม่สนหรอกถึงเผ่าพันธุ์อันแตกต่าง สามารถสร้างสานใจให้รู้จัก ระลึกคุณไอละมุนอุ่นยิ่งนัก จึงพิงพักพึ่งพามาเนิ่นนาน ครั้นวันอันหม่นหมองต้องพลิกผัน ตื่นจากฝันเพ้อหาน่าสงสาร หนอนอีกหนึ่งอยู่ไหนไม่พบพาน ดั่งดวงมาลย์เจ้ามอดไหม้ในอัคคี ตนก็เริ่มรับรู้อยู่ในกาย ต้องเปลี่ยนถ่ายกายาภายหน้านี้ ผิวกร้านเป็นเกราะล้อมย้อมเหลือบสี ปีกจะมีขาจะงอกออกมาแล้ว ต้องโผกลับวงศ์วานบนผ่านฟ้า ไปดอมดมบุปผาผกาแก้ว หมดโอกาสจากลาเพื่อนเหมือนสิ้นแวว เขาคงหมดรักแล้วจึงลาไป ทุกยามเช้าบนดงดอกชงโค หนึ่งผีเสื้อบินโผโต้ลมไล่ มารั้งรอเมื่อไหร่หนอรอหัวใจ แมลงใดจะใกล้กรายมาทายทัก (ม้าก้านกล้วย)
22 มีนาคม 2546 22:58 น. - comment id 117684
^&^ ยิ้มเหงา ๆ ^&^ เศร้าพองาม ๆ บางที..การรอคอย^&^ ก็เป็น ^&^ การเศร้าที่ออกจะงดงาม แจมคนหนึ่ง ^&^ ที่ชอบรอ ^&^ รออย่างมีหวังบ้างไม่มีหวังบ้าง ดีกว่า^&^ ไม่มีใครให้รอน่ะค่ะ^&^ ***************************************************** ไหน ๆ ก็ยังไม่นอน..เลยมาฟังภาคต่อให้จบ *****************************************************
22 มีนาคม 2546 23:15 น. - comment id 117690
เศร้าจังเลย พ่อม้า ลุกจากที่นอนมาแต่งต่อเลยน่ะ บอกว่าเอาแบบ happy อ่ะ T-T
22 มีนาคม 2546 23:38 น. - comment id 117693
เข้ามาอ่าน นิยายเศร้าๆๆก่อน นอน ค่ะ ชอบจัง ........... .........
23 มีนาคม 2546 11:48 น. - comment id 117803
ผีเสื้อกับหนอนด้วงน้อย รักใยเศร้าสร้อย เพียงกาลเวลาเคลื่อนคล้อย อ่านไปในอ่อนละห้อย ต่างคิดต่ำต้อย ขอเป็นแค่เรื่องราวเรียงร้อย ขอให้เป็นแค่เรื่องแต่งก็พอ อย่าให้ได้เอาชีวิตจริงใครมาเขียนเลยนะคะ..เศร้า..(ตามกระแส) *****มือใหม่..หัดเขียนกาพย์ ผิดพลาดประการใด ช่วยแนะด้วย******
23 มีนาคม 2546 11:50 น. - comment id 117804
** แก้ไขค่ะ ขออภัยพิมพ์ผิด** ผีเสื้อกับหนอนด้วงน้อย รักใยเศร้าสร้อย เพียงกาลเวลาเคลื่อนคล้อย อ่านไปใจอ่อนละห้อย ต่างคิดต่ำต้อย ขอเป็นแค่เรื่องราวเรียงร้อย