ฝาก ๐ฝากถ้อยคำยามใกล้มาให้เจ้า เพรียกแผ่วเบาราวลมภิรมย์ใคร่ สุดรำพันวรรณกรรมอันงามใด อาจจักไร้ความหมายหากไม่ตรอง ๐ขอบังคมประนมกรอ้อนเทพฟ้า อีกอัปสราวิทยาธรนครผอง ทั้งจตุโลกบาลเทพเดชเรืองรอง นักสิทธิพ้องฤาษีและชีไพร ๐ขอไหว้พระอรหันต์อันวิเศษ อีกโปรดเกศเชษฐาเทวาใหญ่ จักตั้งศาลบนบานกราบกรานไป เพื่อจักได้ออกศึกนึกลังเล ๐อีกพระคุณปิตุมาตนักปราชญ์ครู ทั้งผู้รู้วรรณกรรมคำฉันท์เห่ ลูกขอจำคำพจน์บททั้งเพ มิเกเรนอกลู่คำครูเพรง ๐โอม...ละเหวยเขยบ้านนอกมาหยอกเย้า อย่านั่งเหงาเซาซึมขรึมคาเคร่ง มาดอาจเซอร์เผลอไผลใจนักเลง มิข่มเหงให้น้องต้องหมองใจ ๐มีหัวใจมาฝากอยากจะมอบ เงาะอีกหอบทั้งลองกองลองดูไหม กระชายดำไวน์นี่ดีกว่าใคร กินแล้วไปแกะทุเรียนเวียนกันกวน
19 มีนาคม 2546 22:06 น. - comment id 116658
น่ารักๆๆๆๆๆๆๆ
19 มีนาคม 2546 22:29 น. - comment id 116665
อิอิ ดีค่ะ น่ารักจริงๆด้วย
20 มีนาคม 2546 21:57 น. - comment id 117011
ผมเขียนกลอนไม่เป็นครับ แต่ร้องเพลงได้ครับ
21 มีนาคม 2546 16:00 น. - comment id 117230
ขอบคุณค่ะ คุณลูกเป็ด คุณตู่นุดี คุณคนผ่านมา เขียนแล้วจบไม่งามเลยค่ะ เพี้ยนไปแล้วค่ะ อัลมิตราตอนนี้ ..:)
23 มีนาคม 2546 02:51 น. - comment id 117721
สวัสดีครับคุณอัลมิตรา ขำจังเลย กินยามั้ยจะส่งไปให้
23 มีนาคม 2546 10:47 น. - comment id 117792
ลุงรามนั่นแหล่ะ ค่ะ ต้องแบ่งยากับอัลมิตรา เพราะบทสุดท้ายของลุงราม นี่นา .. กิ กิ ..