เจ้าชาย น้ำแข็ง แกร่งใส..เปรียบรื่น ชื่นใจ ก้าวไป ไผทท่อง ล่องกาล เจ้าหญิง รัตน์บุรี ศรีสคราญ.เลื่องชื่อ ลือขาน ทรงนาม ว่านา ฬิกาทราย สององค์ ทรงพบ สบหมาย.. ดอกรัก สลักราย กำจาย ปรายหวาน นิทานตอน เป็นรัก ปักห้วง ทรวงรอน .เมื่อคลาย กลายจร จึงสร้อย พลอยร้าว คราวสลาย ใจเอ๋ย เชยช้ำ กล้ำกราย ..โศกสลด รดกาย อยู่ดาย อยู่เดียว ในเปลี่ยวเมือง เจ้าชาย มลายหน หม่นเคือง.สู่นภ จบเมลือง จากนั้น ขวัญเร่ เอกา ร่วงฤๅ คือทราย ปรายปรารมณ์คู่ อยู่คา ดุจฟ้า นภาค่ำ พรำดาว
13 มีนาคม 2546 18:16 น. - comment id 114476
นิทานของกาลเวลา เจ้าชายน้ำแข็งวาวใส.. เย็นรื่นชื่นใจ เดินทางเที่ยวท่องล่องไป เจ้าหญิงในเมืองแก้วใส เลื่องลือนามไกล นาฬิกาทรายคือนามขาน เจ้าหญิง .. เจ้าชาย พบพาน ดอกรักเบ่งบาน คือเรื่องราวในนิทาน ความรักเป็นตำนาน รักได้ไม่นาน เป็นแค่นิทานขาดตอน ใจคนเอยใช่โขดขอน.. ร่ำไห้ทรงสมร ขังตัวเองในเมืองแก้ว เจ้าชายละลายจากแล้ว.. สู่ฟ้าทอแวว ต่อจากนี้ไม่มีใคร นาฬิกาทรายในขวดแก้ว.. คู่กันไม่แคล้ว ค่ำนี้รอดาวพราวแพรว จริง ๆ นี่คือต้นฉบับนะคะ ทุก ๆ ท่านเจ้าขา..คือว่า..แจมไม่เก่งจริง ๆ แต่ครั้งหน้า..จะพยายามค่ะ ..
13 มีนาคม 2546 18:20 น. - comment id 114477
แปลกจังนะทำไมวันนี้ถึงใจตรงกันได้...มาโพสต์นิทานก่อนนอนใน Thaipoem. ด้วยกันทั้งคู่เลย งั้นคืนนี้คงหลับฝันดีแน่ๆ จริงมั๊ยคะ คุณแจม
13 มีนาคม 2546 18:34 น. - comment id 114483
แต่งได้ไงอ่ะคะเนี่ย ......... นับถือ นับถือ วันหลังสอนกันมั่งนะ สีน้ำฟ้า เริ่ด ค่ะ เริ่ด
13 มีนาคม 2546 18:37 น. - comment id 114486
งิงิ... ได้ฟังนิทานก่อนนอน.. คืนนี้คงไม่เป็นคืนที่เลวร้าย.. เพราะมากเลยค่ะ.. อ่านแล้วขนลุก... ชอบจัง ภาษาสวย...
13 มีนาคม 2546 19:17 น. - comment id 114511
ฟังนิทานแล้ว ก็ไปนอน แล้วน่ะค่ะ ...ฝันหวานแน่ค่ะคืนนี้
13 มีนาคม 2546 19:57 น. - comment id 114526
จริง ๆ แล้วเจ้าของภาษาคือคุณสดายุค่ะ แจม.เป็นเพียงเจ้าของความคิด อยากมีนิทานก่อนนอน ทุกท่านได้โปรดให้อภัย..ไว้เก่งกว่านี้นะคะ.. จะโพสด้วยตัวเอง
13 มีนาคม 2546 21:33 น. - comment id 114547
โอวส์ นับถือครับ น้องเจย์มาฟังนิทานของพี่แจมครับ :)
13 มีนาคม 2546 21:58 น. - comment id 114561
หุ หุ หุ ... พี่แจมมีเจ้าหญิงเจ้าชาย ... ขอลมู๋เอมมีเจ้าหญิงกับอัศวินอ่ะนะ ... หุ หุ หุ มาร่วมวงฟังนิทานก่อนนอนค่ะ ...
13 มีนาคม 2546 23:46 น. - comment id 114599
ชอบครับ....
14 มีนาคม 2546 00:23 น. - comment id 114610
หมู่นี้ได้อ่านกาพย์ฉบังบ่อย คงใจตรงกันแม้แต่ชื่อเรื่องนิทานก่อนนอนยังมาพ้องกันโดยบังเอิญน่าจะมีสาเหตุชอบอะไรเหมือนๆกันสนใจคนๆเดียวกันทำนองนี้ เอวิเคราะห์ถูกรึเปล่านี่
14 มีนาคม 2546 00:59 น. - comment id 114620
อืม..วันนี้ได้อ่านนิทานก่อนนอนสองเรื่องเลย ^ __ ^
14 มีนาคม 2546 03:01 น. - comment id 114641
****ขอบคุณค่ะ เจ.. แต่..ยังไง..เจก็เก่งกว่าพี่..ตรงที่กล้าทำด้วยตัวเอง พี่ยังขออาศัยคุณสดายุเค้าอยู่น่ะค่ะ เมล์ไปปรึกษา แล้วเธอก็อนุเคราะห์ให้ ****หนูเอมคะ..หลับฝันดีแล้วสิตอนนี้ ฝันถึงเจ้าชายที่ไหนเอ่ย ****ขอบคุณค่ะ คุณน้ำ.. ถือว่าชอบในความคิดนะ.. ส่วนภาษาท่านสดายุ เธอเจ๋งอยู่แล้ว ****ฤกษ์คะ.. อะไรจะพ้องกันได้ขนาดนั้น พ้องเสียง หรือ...พ้อง....ความคิด อือ..น่าคิด *****ฮัตคุง ได้โอกาสเลยเชียวนะจ้ะ..นิทานก่อนนอนสองเรื่อง หลับสบายสิท่า ****เอ.. แล้วทำไมแจมตื่นเต้น ขนาดไม่หลับไม่นอนหวา..มะเข้าใจ
14 มีนาคม 2546 03:23 น. - comment id 114646
ว๊าว!!! บรรยากาศเป็นใจ เลยเขียนกลอนออกมาได้ดี เกงจังเลยค่ะ พี่เเจม =^___^= =ช่าย ๆ ค่ะ ได้อ่านสองเรื่องของดาวสีหม่นด้วย หลับสบายเลยคืนนี้ อิอิ=
14 มีนาคม 2546 13:49 น. - comment id 114757
น้องสีฝน...เรียกพี่เถอะ....ที่เรียกน่ะฟังแล้วจั๊กกะจี๋....อิๆๆ.... นิทานก่อนนอนภาคฉันท์... คือเห็นก็เต้นและหฤหรร- ษประจันกระชั้นครืน คืองามน่ะลามชะอุระผืน กลชื่นนะยื่นคลุม แล้วผลก็ลนหทัยฐาน รติรานนะคลานรุม แล้วซึ้งก็รึงดุจกุสุม ระดะหุ้มเพราะภุมริน จึงพาเพาะอาวรณพาด จลอาตม์ประภาสจินต์ จึงข้ามผลิหวามหัชถวิล ประลุสิ้นณอินทร์พรหม กล่อมเกลี้ยงประเดียงบุรณะการ- ณประทานมิรานทม บันเทิงณเวิ้งจิตภิรม- ยประสมระดมเสริม สองพร้อมถนอมอุบัติภัก- ดิสลักเพาะรักเติม สองมานก็จารผลิสิริิเจิม อุระเคลิ้มก็เพิ่มหมาย สองตาประสานนยะประสง- คประจงก็รงค์ปลาย สองตัดขจัดทุรสลาย จิตกรายสยายตรึง เอมอาบสุภาพวจนะอวล เสนาะควรชนวนพึง ถ้อยคำมิย่ำกมลขึง วรดึงประด้งแด...
14 มีนาคม 2546 16:37 น. - comment id 114815
อิอิ สงสัยคืนนี้หลับฝันดีอ่ะ
14 มีนาคม 2546 17:16 น. - comment id 114840
อ้า...ไม่คอ่ยแน่ใจสิคะว่าคืนนี้จะฝันดีไหม? ..... ตกลงเจ้าชายเจ้าหญิงสมหวังไหมคะเนี่ย? ^^
17 มีนาคม 2546 23:19 น. - comment id 115882
ตกลงเจ้าชาย กับเจ้าหญิง สมหวังในรัก แต่มีความสุขได้ไม่นาน เจ้าชายก็สิ้นชีพไปก่อน ไปเป็นดาวอยู่บนฟ้า เจ้าหญิงสุดแสนโศกเศร้า..ขังตัวเองอยู่ในห้อง แล้วก็เฝ้ามองดูดาว..เจ้าชายค่ะ
31 มีนาคม 2546 00:38 น. - comment id 120636
อ่านฉบัง16ข้างบนแล้ว รู้สึกว่าภาษาก็เป็นศิลปะอย่างหนึ่ง ถ้าเรารู้จักเรียงร้อยมันให้สวยงาม พี่คิดว่าน้องเป็นคนที่มองโลกได้สวยงามคนหนึ่ง