อย่าบอกว่าเธอเองก็อ่อนไหว ถ้าเธอยังไม่เข้าใจแม้แต่ความรู้สึกฉัน ในแต่ละที ที่มองฟ้าเราเหว่ว้าได้ไม่เท่ากัน เธออาจต้องเห็นด้วยตาจึงเชื่อมั่น -- ขณะที่ฉันเพียงซึมซับด้วยความรู้สึกเท่านั้นก็เข้าใจ เราต่างกันตั้งแต่ที่มา ความหวังเธออาจคือการก้าวไปข้างหน้าสู่เช้าสดใส ขณะที่ฉันยังใช้ชีวิตในโลกฝันและยังหายใจ และจะไม่ยอมก้าวไปไหน-- ถ้าวันนี้ยังเข้าใจตัวเองได้..ไม่ดีพอ
7 มีนาคม 2546 17:15 น. - comment id 112760
คิดได้ไงคับ..มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากเลย ในแต่ละที ที่มองฟ้าเราเหว่ว้าได้ไม่เท่ากัน (ผมชอบวรรคนี้จังคับ...เปรียบเทีย[ได้ดีมากคับผม) เก่งง่ะ..^_^
7 มีนาคม 2546 22:06 น. - comment id 112813
คนที่ชอบมองท้องฟ้า ก็จะหาโอกาศมองไม่ว่าจะเป็นกลางวันหรือกลางคืน มองกลางคืนก็จะเห็นความงามไปอีกแบบหนึ่งซึ่งแต่ละคนก็จะไม่เหมือนกันอย่างที่ถนนสายเก่าว่าผมเองก็ชอบมองความเปลี่ยนแปลงของพระจันทร์ มีนักกลอนคนหนึ่งเขียนเอาไว้เพราะ จำชื่อเขาไม่ได้ลองอ่านดู คลื่นลมห่มทะเลร่วมเห่กล่อม ดวงดาวล้อมเดือนเสี้ยวเกี่ยวเมฆขาว นอนมองฟ้ายามค่ำน้ำค้างพราว ทะเลดาววาววับเกินหลับตา...
8 มีนาคม 2546 12:28 น. - comment id 112919
อื่ม ความเข้าใจสำคัญอ่ะนะ แต่ว่าบางทีคนที่เอาแต่ใจบางคน ก็ไม่ต้องการความเข้าใจ ขอแค่รู้ว่าคนที่เรารัก เขารักเราอย่างเดียวก็พอ พี่กี้เค้าว่าง้านอ่ะค่ะ
9 มีนาคม 2546 19:45 น. - comment id 113265
สมาชิกมากันถ้วนหน้าเลย... จะคิดเห็นยังไงก็แล้วแต่ ขอโมเม ว่าเราอ่อนไหวและชอบมองฟ้าเหมือนๆกัน ขอบคุณสำหรับคำชมและ ความคิดเห็นค่ะ
9 มีนาคม 2546 20:37 น. - comment id 113278
ใช่เลย ความหมายดีจัง ชอบค่ะ
13 มีนาคม 2546 19:53 น. - comment id 114525
อย่าให้ตัวเองต้องอยู่กับฝันเสมอไป ควรปลีกตัวออกไกลจากความฝัน เพราะทุกสิ่งที่ต้องเจออยู่ทุกวัน ไม่ใช่เรื่องราวแห่งความฝันแต่มันคือความจริง ถ้าต่างไม่รับรู้กันด้วยหัวใจ แล้วต่างอะไรกับเส้นขนาน ยิ่งปล่อยเอาไว้อย่างนี้นานนาน ปล่อยวันผ่านไปใจจะเจ็บเอง ปรับเข้าหากันเถอะเพื่อนเอ๋ย อย่าละเลยเรื่องเล็กน้อยหน่ายหนี เพราะเรื่องเล็กจะทำให้ชีวี มีความเจ็บปวดและร้าวราน ขอให้เข้าใจกันนะ