เสียงปี่กลองฉาบฉิ่งฆ้องร้องเห่โห่ พนมมือว่าพุทโธบนคอเพื่อน เขย่าขยับรับจังหวะอกกระเทือน ญาติมิตรเกลื่อนแหนแห่นาคลากเข้าวัด น้ำตารินไหลหลั่งล้นบนเทียนธูป หัวใจวูบรักของเราถูกเขาตัด ชีวิตนี้มีกรรมกระหน่ำซัด เพียงผิดพลาดเธอทิ้งไปไม่ใยดี ก้มลงกราบวันทาเสมาทอง ลาญาติพี่น้องและพ่อแม่ โกนหัวครองผ้าหาธรรมแท้ แน่วแน่แทนคุณด้วยบุญบรรพชา จากวันนี้ตั้งใจเลิกเรื่องความรัก เธอร้ายนักทำเจ็บแสบแทบเป็นบ้า พระบวชใหม่คงสงบครบพรรษา ขอเพียงเธออย่ากลับมาเป็นมารผจญ ลาสิกขาฉันจะเป็นชายคนใหม่ จะครองจิตสุขสดใสไม่หมองหม่น หากต้องมีคนรู้ใจไว้สักคน ขอให้พ้นหญิงมหาภัยใจโลเล.
4 มีนาคม 2546 16:18 น. - comment id 112111
มหาภัยเลยเหรอครับ อยู่ไหนช่วยแจ้งล่วงหน้าด้วย ผมจะได้ไม่ไปทางนั้น รำพังใจร้ายนี่ก็เอาเรื่องแล้วนา ถึงขั้นมหาภัย-ผมขอโกยแน่บก่อนเพื่อน
5 มีนาคม 2546 19:15 น. - comment id 112372
น่าสงสารพี่ท่านจัง ยังดีที่ได้อาศัย ศีลช่วยตัดใจได้
6 มีนาคม 2546 19:03 น. - comment id 112568
อ้าวยังเห็นร่ายกลบทชมนวลอยู่เลยนะ ไป ๆ มา ๆ ทำไมถึงได้กลายเป็นนาคสอื้นอีกแล้วล่ะนี่
20 มีนาคม 2546 12:14 น. - comment id 116838
Y____Y ฮือ...ฮือ
13 เมษายน 2546 22:19 น. - comment id 126245
นางจร..เจ้าจำใจจาก พลัดพรากจากใจนางเจ้า ขอบวชอุทิศเพื่อตัวเรา สละเจ้าจากใจ..นางจร อนุโมทนาค่ะ