กำแพงเก่าเก่า เรื่องงี่เง่าที่ฉันสร้างไว้ กันตัวเองกับใครต่อใคร ไม่เคยมีคนไหน...ทลายมัน แต่ด้วยแววตาทั้งสอง ยามที่จ้องมองมาที่ฉัน รอยยิ้ม...ที่ให้กัน รู้สึกถึงความสำคัญ...ความใส่ใจ ถ้อยคำที่คอยเป็นห่วง ไม่ได้เพื่อหลอกลวงเพียงให้หวั่นไหว ทลายความเย็นชาข้างใน โดยที่เธอไม่ได้...ล้ำเข้ามา เธอพาฉันออกจากกำแพง ในวันที่รู้สึกตัวเองอ่อนแรงนักหนา แม้มันไม่ใช่เพื่อความรัก...และนั่นทำให้ฉันมีน้ำตา แต่ก็ทำให้ฉันรู้ซึ้ง ถึงความรู้สึกที่ว่า แม้ไม่ได้มา... ...ก็จะรักเธอ...
16 กุมภาพันธ์ 2546 06:40 น. - comment id 109152
... กำแพงมันพังตอนไหน ม่ะทันรู้ตัวเลยนะคะ ... ไข่เจียวอ้อน..เพื่อทลายกำแพงใจของพี่อีกคน อิอิ ... อยากได้รักและเอ็นดูจากพี่สาวคนนี้ค่ะ ...
16 กุมภาพันธ์ 2546 09:43 น. - comment id 109163
อิๆๆๆๆๆๆ...พังกำแพงแล้วเปลี่ยนเป็นประตูดีกว่ามั้ยเอ่ย..
16 กุมภาพันธ์ 2546 18:18 น. - comment id 109244
อ่ะ ๆ ประตูมีกลอนหรือเปล่าคะคุงฮัตคุง ถ้ามีกลอนคงพังยากนิดนึงอ่ะนะ เอ่ ! จาให้ทะเลช่วยพังปล่าวค๊า... แวะมาเยี่ยมค่ะพี่ละอองน้ำ คิดถึงอ่ะ มะได้แวะมาเยี่ยมซะนาน
16 กุมภาพันธ์ 2546 18:53 น. - comment id 109269
อิ๊อิ๊ รักคือกำแพง อ่ะค่ะ แต่กำแพงของพิมพ์สูงแค่เข่า แฮะๆๆๆ ก็ขี้เกียจปีนนิ่ กลอนความหมายดีจังนะคะ
17 กุมภาพันธ์ 2546 01:00 น. - comment id 109335
..........there s wall in your heart that no one can get through and its cold and its dark and u dont have a clue but this wall they will found if this the last thing i do Ill get through ..... this wall in your heart.......... ~^_^~
17 กุมภาพันธ์ 2546 03:29 น. - comment id 109350
ชอบตอนจบครับ เพราะดีครับ
17 กุมภาพันธ์ 2546 10:21 น. - comment id 109376
น่าเอ็นดูขนาดนี้ใครจะใจร้ายได้ลงคอล่ะหนูไข่เจียว... กลัวจะมีคนมางัดอีกน่ะสิ ฮัตคุง อืม...ขอบคุณที่ช่วยอีกแรงนะทะเลใจ แต่พี่ว่าเผาเลยดีกว่า
19 กุมภาพันธ์ 2546 15:14 น. - comment id 109662
กำแพงอิฐที่ว่าหนายังพังได้ตามกาลเวลา แต่กำแพงรักนี่สิไม่รู้ว่ามันจะพังทลายลงตอนไหน.....