ทะเลคลื่นสงบ เมื่อยามพลบทะเลเหงา หมู่สนยืนซมเซา กับคนเศร้าใต้เงาจันทร์ แม้ดาวจะทอแสง ก็ยังแล้งเพราะใจหวั่น สายลมเบาเบานั้น ยังทำฉันสะท้านไป อยากรู้ฝั่งทะเลนั้น เหงาเหมือนกันหรือแจ่มใส อยากรู้ความเป็นไป มีใครไหมที่ใจตรง
8 กุมภาพันธ์ 2546 05:02 น. - comment id 108041
ทะเลเหงา เราก็เหงาด้วย ^-^ ว่าแต่ เกาะที่อยู่ ทางฝากโน้น จะคุยกับเราทางฟากนี้ได้หรือเปล่า น้อ อิอิ อยากรู้จัง ^_^ มาให้กำลังใจดอกคูนครับ ชอบมากครับ กลอนบทนี้
8 กุมภาพันธ์ 2546 12:16 น. - comment id 108081
เราชอบทะเลนะ ไม่นึกว่าจะประทับใจได้ขนาดนี้
8 กุมภาพันธ์ 2546 13:36 น. - comment id 108090
พี่ดอกคูนหายไปไหนมา... ขาดคนต่อกลอนเลยขาดชีวิตชีวาไปเยอะเลย..
8 กุมภาพันธ์ 2546 14:37 น. - comment id 108101
ทะเลไร้คลื่นคืนสู่ฝั่ง สู่ภวังค์ความเหงาเข้าคลุมครอบ ทะเลเหงายังเฝ้ารอคำตอบ วานลมบอกคลื่นลาฤาละกัน
9 มีนาคม 2546 11:06 น. - comment id 113165
ทะเลฤาจะร้างรัก ฤาจะหักความหวลไห้ ลมทะเลจะเห่ไป ปลอบหัวใจด้วยคลื่นลม จะพัดพาฝ่าแรงคลื่น จะหยัดยืนไม่ขืนข่ม เป็นเพื่อนยามระทม เป็นคลื่นลมคอยปลอบใจ.........คิดถึงนะคะ
8 กรกฎาคม 2546 20:26 น. - comment id 144831
ได้รับสารจากขอบฟ้า ลมพัดพาข้ามมาถึง ความเหงาของใครคนหนึ่ง ซึ่งหัวใจคงเดียวดาย อยากจะบอกว่าคนทางนี้ ยังคงมีความคิดถึงไม่ห่างหาย ส่งความรักผ่านน้ำผ่านผืนทราย หมายปลอบให้หัวใจไม่ดายเดียว ...ว่านเป็นน้องใหม่ค่ะ กลอนอาจจะไม่เพราะสักเท่าไหร่ ไม่ว่ากันนะคะ