ข อ โ ท ษ ที่ ห่ ว ง ใ ย

ขอโทษที่ยังปล่อยวางไม่ได้
ขอโทษที่ยังห่วงใยมากไปอย่างนี้
ขอโทษที่ยังคิดถึงเธอทุกนาที
ขอโทษที่ลมหายใจนี้มีแต่เธอ
ขอโทษที่ชอบเพ้อฝัน
ขอโทษที่วันวันเอาแต่พร่ำเพ้อ
ขอโทษที่อารมณ์อ่อนไหวล้นเอ่อ
ขอโทษที่ห่วงใยเธอ มากเกินไป

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

cool-hearted 13 ธ.ค. 2545 16:27 น. - ID 27234

838

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/27234 ที่มา: - , cool-hearted

comments powered by Disqus

idaho

13 ธันวาคม 2545 16:30 น. - comment id 100622

ไม่โกรธที่ยังปล่อยวางไม่ได้

ไม่โกรธที่ยังห่วงใยมากไปอย่างนี้

ไม่โกรธที่ยังคิดถึงเธอทุกนาที

ไม่โกรธที่ลมหายใจนี้มีแต่เธอ

ไม่โกรธที่ชอบเพ้อฝัน

ไม่โกรธที่วันวันเอาแต่พร่ำเพ้อ

ไม่โกรธที่อารมณ์อ่อนไหวล้นเอ่อ

ไม่โกรธที่ห่วงใยเธอ มากเกินไป

แม่มดน้อยค่ะ

13 ธันวาคม 2545 17:33 น. - comment id 100643

ที่ไม่เคยโกรธ เพราะรักเธอกว่าใคร

                       =^__^=

คนเขียนกลอน

13 ธันวาคม 2545 22:14 น. - comment id 100695

รักกันแล้วก็รู้จักให้กำลังใจกันให้อภัยซึ้งกันและกันเพราะใจเราผูกพันกันจริงมั้ย
ขอบคุณมากที่ติชมกลอนของผม

windsaint

16 ธันวาคม 2545 07:53 น. - comment id 101006

เพราะไม่โกรธจึงไม่เคยคิดถือโทษ อิอิ

ข้าวปล้อง

16 ธันวาคม 2545 15:57 น. - comment id 101083

ไม่ใช่ความผิดของปอนด์ซะหน่อย ทำไมจะต้องขอโทษด้วยล่ะหะ 



คิดถึงปอนด์จัง

littlepooh

20 ธันวาคม 2545 10:54 น. - comment id 101590

ไม่มีใครโกรธ คนที่รักลงหรอก จริงนะ

ณธีร์

8 มกราคม 2546 10:39 น. - comment id 103785
```
*^____^*
```

ณธีร์

8 มกราคม 2546 11:13 น. - comment id 103794


ไม่โกรธ ที่เธอ ไม่ปล่อยวาง
ไม่โกรธ ที่เธอว่าง ไม่ไปไหน
ไม่โกรธ ที่เธอ คอยห่วงใย
คิดถึงได้ คิดถึงไป ไม่ว่ากัน
ไม่โกรธ ที่วันวัน ฝันพร่ำเพ้อ
ไม่โกรธ ที่เธอ มีแต่ฉัน
ไม่โกรธ ที่อ่อนไหว ห่วงใยกัน
เพราะใจฉัน ก็เป็น เช่นใจเธอ ฯ

+ comment แสดงความคิดเห็น