ฉันเพียงแค่คนรู้เห็น เรื่องราวที่เป็นสัจจะ ไม่ใช่คนชอบปะทะ หาเรื่องหาราวใส่ตัว เห็นจริงก็เขียนตามจริง ไม่อิงอย่างอื่นจนมั่ว อำนาจอำเนิจไม่กลัว กลัวแค่บิดเบียนเรื่องราว ไม่ขุดไม่ค้นไม่รื้อ เพียงใช้แค่มือเล่ากล่าว และตาเป็นจอบอกเรื่องราว ข่าวคราวเป็นมาเป็นไป ใครใครก็หาว่าชั่ว คนกลัวด่าตามวิสัย ขึ้นโรงขึ้นศาลเรื่อยไป สุดท้ายก็เข้าตาราง ความจริงมันอยู่ที่ไหน ใครใครจะมาสะสาง มีแต่โดนมายาพลาง แล้ววางว่ารู้ความจริง รู้ไหมชาติไร้พึ่งพิงแล้ว มั่วหลงลูกแก้วเฉิดฉินท์ ชาติเลยต้องจมลงดิน เพราะคนชั่วไร้ถิ่นพันธนาการ
13 ธันวาคม 2545 13:16 น. - comment id 100600
~^_^~ ความดีเริ่มที่สำนึกดี ค่ะ
13 ธันวาคม 2545 20:06 น. - comment id 100668
ถ้าเรามีความตระหนักในสิ่งที่เราทำหรือเห็นในสิ่งนั้นแล้ว รู้จักประมาณในสิ่งที่เรารู้เราเห้นแต่ หรือความจริงอย่างไรก้ต้องถูกอยู่วันยังค่ำ แต่ใจมั่นคงก็ต้องมีสักวันที่จะประสบณ์ผมสำเร็จ