แว่วสำเนียงเสียงกล่อมย่อมบาดจิต ให้หวนคิดชิดเชื้อเมื่อกาลหลัง แว่ววิโยคอกหวามยามนั่งฟัง ดังคุมขังนั่งเจ่าเข้าลูกกรง แม้นมีปีกหลีกหลบสยบขยาด กรงอาจบาดรัดจิตให้ติดหลง ยอมขังใจให้มั่นครั้นชีพปลง เปรียบพะวงหลงเฝ้าเย้าหยอกจันทร์ ขอลาแล้วแก้วตาพธูเอ๋ย คำเปรียบเปรยเผยผ่านกานท์รังสรรค์ ประหนึ่งให้ได้เคียงเยี่ยงนิรันดร์ แม้นหลับฝันพลันตื่นยังชื่นใจ ไม่ไพเราะเพราะพริ้งอิงเกณฑ์กฎ เพียงพร่ำพจน์รจน์ร่ายหมายมอบให้ หากไม่ตรงคงช้ำระกำใจ ต้องขอไกลบ่ายลี้นิรันดร โอ้จันทราราศรีฉวีผ่อง เปรียบนวลน้องผ่องพรรณครั้นเคียงหมอน ให้ฝันดีปรีด์เปรมเกษมพร คราวตื่นนอนตอนรุ่งจรุงใจ ปราศราคีอริร้ายหมายกลายกล้ำ มิชอกช้ำดำเนินเพลินสุขใกล้ มีไมตรีที่งามอร่ามฤทัย กาลสมัยใดผ่านสราญเริง ฯ
อัลมิตรา 8 ธ.ค. 2545 23:27 น. - ID 27042 
679
3
0
9 ธันวาคม 2545 00:26 น. - comment id 99905
ฟังเสียงเจ้าล่ำลา...ผวาสั่น ดุจว่าฝันเคยสร้าง...มาร้างไป พะวงนักเจ้าลา...ด้วยเหตุใด จึงต้องไกลจากกัน...จากฝันเรา
9 ธันวาคม 2545 00:27 น. - comment id 99906
หน้าส่วนตัว
...ขอให้น้องของพี่มีความสุข
อย่าได้ทุกข์ตรมตรอมเลยจอมขวัญ
ถึงกายพรากจากไกลใจผูกพัน
คอยนับวันคืนกลับรับขวัญใจ....
...ราตรีสวัสดิ์ครับ...
9 ธันวาคม 2545 06:54 น. - comment id 99932
ปายหนายกานอีกแล้วเราม่ายรุ เราจาอยุตรงนี้ม่ายปายหนาย จะรอร๊อรอรอเธอต่อปาย เพราะเธออยุในจายของฉันตลอดมา อิอิ
9 ธันวาคม 2545 08:06 น. - comment id 99936
นายดอกไม้ .. ฤๅลาลับล่วงแล้วพี่แก้วเอ๋ย ดั่งก่อนเคยเคียงข้างมาห่างเหิน ไกลสุดตาปรารถนาสุดจะเกิน อย่าหมางเมินหมองหมางระคางใจ คุณค้างคาว .. เฝ้ารอวันคืนสมภิรมย์รัก ถึงแม้จักมิมีวันดั่งฝันได้ ก็จะขออธิษฐานดั่งกานทน์ไป จวบฟ้าสิ้นดินมลายมีกลายคำ เจ้าลม .. เจ้าน้องเอยดุจพี่เปรยอย่างเอ่ยอ้าง อย่าอ้างว้างเหว่ว้าโศกาหมอง จะรีบกลับมารับขวัญมั่นประคอง ให้เราสองครองคู่มิรู้นาน
9 ธันวาคม 2545 08:27 น. - comment id 99940
เนอะอื่อจ้ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
