.....บางไทรไทรซุ้มร่ม......................โศกสยาย ลมพัดใบกวัดกลาย..........................ยอกย้อน เปรียบจิตคิดครวญหมาย..................ครองคู่ หทัยเฮย (กิ่ง)ไทรโยกปานอกซ้อน...................เสียดซ้ำยามถวิล ฯ .....หัวรอ...ขอย่ำเท้า........................งอแง ชมตลาดอาจจอแจ...........................อยู่บ้าง คนมากหากวอแว.............................ฉุกละหุก...? พันหมื่นเปรียบย่านร้าง....................หากสิ้นนวลเคียง ฯ .....ขาดความยามเอ่ยเอื้อน................โอษฐ์วจี สุดพร่ำยามจรลี................................จากร้าง จักมั่นดั่งพจนีย์.................................ตราบดับ- ขันธ์นา ขาดแม่ดุจดังคว้าง..............................คร่ำฟ้าครวญดิน ฯ .....กำสรวลสลดแท้............................นุชนาฏ แม่เอย พรอดพร่ำลำนำอาจ...........................ร่ำไห้ เดือนดับลับโลกธาตุ...........................คราวรุ่ง สมัยแฮ ไป่เทียบเปรียบอกไข้..........................จากน้องอนงค์นวล ฯ
อัลมิตรา 16 พ.ย. 2545 21:51 น. - ID 26123 
1526
5
0
16 พฤศจิกายน 2545 22:33 น. - comment id 95986
ขอสนับสนุนให้รีบเขียนเลยครับ
16 พฤศจิกายน 2545 22:38 น. - comment id 95987
^J^ ................ ไปแบบนิราศ ค่อยๆ ไปนะครับ ไม่ต้องรีบ.... จะรออ่านครับ...............
16 พฤศจิกายน 2545 23:12 น. - comment id 96004
ไปทำหยังก๊า บางไทร เนี่ย
16 พฤศจิกายน 2545 23:27 น. - comment id 96007
หน้าส่วนตัว
...ใจครวญหานิ่มเนื้อ นวลนาง
ดุจดั่งไทรบังพราง ซ่อนเร้น
ลมพัดรื่นหมดทาง ยลร่าง นางเอย
หากเอ่ยหาคำเค้น หล่นพริ้วใบไทร...
...เข้ามาเยือน...ราตรีสวัสดิ์ครับ
17 พฤศจิกายน 2545 06:00 น. - comment id 96023
คุณอัลมิตราคะ ไทรโยกปานอกซ้อน........................เสียดซ้ำยามถวิล ฯ ถ้าต้นไทรโยกเยกได้นี่ น่าจะมีพายุแล้วกระมังคะ หรือว่าต้นยังเล็กอยู่คะ? แต่แปลกใจว่าต้นไทรมาจากไหน เพราะตอนต้นพูดว่า .....ถึงบางไทรซุ้มร่ม.......................โศกสยาย น่าจะหมายถึงต้นโศก เพราะมาถึงบางไทรแล้วเห็นเงาร่มของซุ้มโศก มิเช่นนั้นน่าจะพูดว่า .....บางไทรไทรซุ้มร่ม.........โศกสยาย ก็จะกลายเป็นเห็นซุ้มไทร แล้วความโศกเศร้าทวีขึ้นน่ะค่ะ แล้วถ้าเป็นซุ้มไทร แล้วต้นไทรยังโยกเยกได้ดังบาท ๔ สภาพคงน่ากลัวนะคะ และในบท ๒ พันหมื่นเปรียบย่านร้าง.....................หากสิ้นเรียมเคียง ฯ คำว่าเรียม เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑ นะคะ หมายถึงตัวผู้รำพัน ดังนั้นความจึงประดักประเดิด คล้ายกับว่า ถ้าชั้นไม่ได้อยู่เคียงคู่เธอ ชุมชนที่ว่าจอแจก็จะดูเหมือนร้าง ฟังแปลก ๆ ค่ะ ส่วนประโยคทองในแผลเก่าที่ว่า อีเรียมเอย มึงจะฆ่ากูแท้ กูมาเพราะมึงนัด กูพลาดเพราะมึงลวง ฯลฯ เป็นเพราะนางเอกชื่อเรียมนะคะ และบทที่ ๓ สุดคร่ำยามจรลี..................................จากร้าง ถ้าใช้สุดคร่ำ เช่นนี้ ดิฉันนึกถึง คร่ำคร่า หมายถึงเก่าแก่ ผุ ๆ พัง ๆ น่ะค่ะ ไม่ได้นึกถึงคร่ำครวญดอก แต่ถ้าใช้ พร่ำ ยังนักถึงพร่ำพรอดบ้าง เพราะคำว่าคร่ำมีหลายความหมายน่ะค่ะ ติเพื่อก่อล้อเพื่อสร้างนะคะ
17 พฤศจิกายน 2545 08:21 น. - comment id 96029
เรน..จารอ..อ่านอีกคน..นะค่ะ..
17 พฤศจิกายน 2545 11:57 น. - comment id 96061
คุณครูคะ ..แก้ไขแล้วค่ะ .. ไทรที่โยก คือ(กิ่ง)ไทร ค่ะ .. เปลี่ยนจากเรียม เป็นนวล เปลี่ยนจาก คร่ำ เป็น พร่ำ ค่ะ .. ขอบคุณค่ะ :) คุณครูใจดีที่หนึ่งเลยค่ะ ...
17 พฤศจิกายน 2545 13:01 น. - comment id 96069
เยื่อนถิ่นบางไทรนี้...................คู่เธอ ลอยกระทงนะเออ.....................นุชน้อง กัลยาอย่าเผลอ.........................ลอยใจ ลอยไปเคียงคู่พร้อม.................พี่นี้ดีกว่า
18 พฤศจิกายน 2545 12:35 น. - comment id 96275
ไม่อ่ะ ไปกับไอดาโฮ่ ไม่ปลอดภัย งัยๆอยู่น๊า ชวนไปโน่นไปนี่ อ่ะ .. คิดไรอยู่เนี่ย คิก คิก ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
