นั่งจับเจ็บอยู่ในคืนเหงา เดียวดายอยู่ในความว่างเปล่าของท้องฟ้า มืดมิดไร้แม้เงาเดือนแสงดารา คนรินน้ำตาใต้ผืนฟ้า ก็มืดมน น้ำตาหลั่งให้กับใจใครที่มืดดำ ความทรงจำ กลับมาคลอนสั่นจนหมองหม่น เหมือนมีเพียงด้ายบางๆรั้งใจให้ต้องทน ผูกหนึ่งชีวิต หนึ่งคน ติดกับความร้าวรน บนน้ำตา
.+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+. 3 พ.ย. 2545 09:47 น. - ID 25494 
670
5
0
3 พฤศจิกายน 2545 10:16 น. - comment id 93256
มาอ่านจ้า ใครจบอ่ะ เก่งจัง
3 พฤศจิกายน 2545 13:32 น. - comment id 93275
ให้ยืมกรรไกรเอาป่าว ตัดเลยตัด ฉับ ๆ
3 พฤศจิกายน 2545 17:05 น. - comment id 93332
ลงได้เจ๋งมากเลยอ่ะค่ะ ขอนะคะกลอนนี้
3 พฤศจิกายน 2545 18:15 น. - comment id 93348
เศร้าเหงา จัง
3 พฤศจิกายน 2545 18:30 น. - comment id 93358
ขอบคุงทู๊กคนก๊า เก็ตขบเองแหละพี่หวาน เห่ะๆ ปาดเหงื่อไปหลายที
3 พฤศจิกายน 2545 18:32 น. - comment id 93359
แว๊ก พิมพ์ ผิด เก็ตจบ ครับ เหอๆ
3 พฤศจิกายน 2545 20:13 น. - comment id 93391
อิอิ มาดูซะหน่อย
11 พฤศจิกายน 2545 19:21 น. - comment id 95063
เพราะดีจ้า เหมือนมีเพียงด้ายบางๆรั้งใจให้ต้องทน ผูกหนึ่งชีวิต หนึ่งคน ติดกับความร้าวรน บนน้ำตา
22 มิถุนายน 2547 21:33 น. - comment id 145369
แอบย่องมาดู..ตอนเจ้าของเผลอ .. เหะ ๆ นั่งหันหลังให้..เห็นแล้วอยากจะเข้าไปกอดข้างหลังจัง .. ..........................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
