เป็นเพราะเธอรึเปล่า ที่ทำให้ฉันรู้สึกเงียบเหงาในวันนี้ เป็นเพราะความห่วงใยที่เธอมี ทำให้ลดดีกรีความบ้าลง ในทุกข้อความที่ฉันอ่าน แฝงไอรักปนผ่านจนเกือบหลง กี่ถ้อยคำที่พร่ำบอกความซื่อตรง สื่อผ่านความมั่นคงของแววตา ผู้หญิงขี้เล่นในวันนี้ ลดความเปรี้ยวลงทุกทีจนหายซ่าส์ ไม่น่าเชื่อเธอทำให้ฉันเบื่อทุกคนที่เข้ามา กลับตั้งหน้าตั้งตารอแต่เวลาอ่านเมล์เธอ....
16 ตุลาคม 2545 16:10 น. - comment id 88553
ใช่เลย...ยาหยี
16 ตุลาคม 2545 17:05 น. - comment id 88580
กิกิ กะลังมีความรัก
16 ตุลาคม 2545 19:03 น. - comment id 88622
ว้าว...ชอบกลอนบทนี้จังเลย..โดนใจ..โดนใจ *..จากใจไคริ..*
17 ตุลาคม 2545 00:14 น. - comment id 88676
(o*^___^*o)
17 ตุลาคม 2545 00:17 น. - comment id 88678
ใครคือชายหนุ่มผู้โชคดีคนนั้นนะครับ น่าอิจฉาจัง
17 ตุลาคม 2545 09:20 น. - comment id 88749
Thats so lovely. I dont have a gift to write a poem but i love to read. :)
17 ตุลาคม 2545 11:29 น. - comment id 88798
ดีจัง.. เมลเรามีแต่ junk เมล....แค่ลบอย่างเดียวยังมือหงิกเลย