จบกันไปเลยดีกว่าไหม กับการอยู่แล้วต่างไม่เข้าใจอย่างนี้ เราต่างกัน ข้อนั้นฉันเข้าใจมันได้ดี ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะไปเปลี่ยนวันพรุ่งนี้ของเธอ ท้องฟ้าเปลี่ยนสีไปไม่เคยซ้ำ ดวงดาวกับพระจันทร์มักจะเก็บงำความรู้สึกไว้เสมอ อีกด้านนึงของพระจันทร์ กำลังมีหยดน้ำตาเงียบงันไหลละเมอ ร้องไห้เพราะท้องฟ้าที่จำเป็นต้องพบเจอ ไม่เคยเข้าใจกัน กลับไปเป็นแบบที่เธออยากเป็น เปลี่ยนไปเหมือนเช่นท้องฟ้ากว้างใหญ่ผืนนั้น ฉันจะจากไปซ่อนตัวอยู่ใต้เงาของพระจันทร์ ร้องไห้นับหยดน้ำตาของความผูกพัน ที่ฉันทำลายมันด้วยมือฉันเอง
.+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+. 14 ต.ค. 2545 11:00 น. - ID 24426 
628
9
0
14 ตุลาคม 2545 11:41 น. - comment id 87465
แว้กกกกกก ชอบๆๆๆๆ น้องเก็ต
14 ตุลาคม 2545 11:48 น. - comment id 87468
อ้าวพี่นัน แอบอยู่แถวนี้หรอกเหรอค่ะ โธ่
14 ตุลาคม 2545 16:22 น. - comment id 87564
ชอบอีกแล้วน้องเก็ต ขอเก็บ
14 ตุลาคม 2545 17:24 น. - comment id 87606
ถูกใจ
14 ตุลาคม 2545 17:31 น. - comment id 87612
เศร้าจังเลยหนู
14 ตุลาคม 2545 17:43 น. - comment id 87623
ฮือ เศร้าเนอะกลอนบทนี้
14 ตุลาคม 2545 20:01 น. - comment id 87692
เย้ ขอบคุณพี่ๆ ทุกคนค๊า กำลังกลวง (อย่างแรง) ฮือๆ :(
14 ตุลาคม 2545 22:21 น. - comment id 87765
หน้าส่วนตัว
ไพเราะมากค่ะ..
14 ตุลาคม 2545 22:39 น. - comment id 87782
เศร้าง่ะ
17 ตุลาคม 2545 00:49 น. - comment id 88692
เพราะดีจ้า
3 เมษายน 2546 13:37 น. - comment id 121804
ร้องไห้เพราะท้องฟ้าที่จำเป็นต้องพบเจอ ไม่เคยเข้าใจกัน โห.......
24 กันยายน 2547 13:55 น. - comment id 145493
แวะมาทีหลังเลย อิอิ 1 ปีล่ะ แต่ขอบอกว่า เพราะมากๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
