ชื่อเรื่องไม่ต้องมี... ทุกสิ่งหากว่าค้นหา ทุกสิ่งหากว่าเข้าใจ ทุกสิ่งไม่ควรสงสัย ความเข้าใจมีอยู่ในตัว หากแสร้งทำเป็นไม่รู้ หากแสร้งดูเป็นยิ้มหัว หากว่าทำให้น่ากลัว ก็เปรียบเย้ายั่วให้ชั่วตัวเอง ไยคนจึงต้องมีเหมือน ไยคนจึงเหมือนกลัวเกรง ไยคนจึงต้องข่มเหง เพราะใจละเลงด้วยเรื่องก่อนกาล ไยคนต้องอิงรู้สึก ไยคนระลึกแต่หวาน ไยคนสับสนซมซาน เพราะพันธนาการที่แท้ไม่มี
..โทโส.. 10 ต.ค. 2545 13:55 น. - ID 24194 
445
4
0
10 ตุลาคม 2545 14:16 น. - comment id 85868
ค้นหาตัวเองให้เจอเสียก่อน หากแต่พึงใช้สมองในการพิจารณา ทุกคนย่อมมีอภิสิทธิ์ต่อตนเองเสมอ เขียนได้ดีนี่นา นึกว่าวันๆเอาแต่แกล้งลิง คราวนี้ตั้งใจจะให้ลิงตัวไหนรับทราบล่ะ :)
10 ตุลาคม 2545 14:26 น. - comment id 85871
ทำเสียงแบบ..รอง เค้ามูลคดี.... เอ่อ...จังงังจ๊ะ...เวลาพี่ตั้งใจที่จะหยอกเด็กแล้ว....มักทำได้ดีเสมอล่ะจ๊ะ....คัท.. ....................................... จะตายซะจริงแล้ว....อะไรกัน..ตั้งป่านนี้แล้ว...ยังไม่รู้ใจพี่โสอีก...หรือว่าน้ำลายที่แห้งไปหลายยก...ของข้าพเจ้าจะสูญเปล่า...มิอาจทะลวงห้วงใจนางได้...โอ..วิญญูชนพึงวิเคราะห์ดูเถิด....
10 ตุลาคม 2545 14:37 น. - comment id 85873
ท่านพี่โส ..ก๊าก ชื่อย่อนี้ไม่เหมาะแฮะ อาจเป็นภัยนะ ..เปลี่ยนเหอะ .. อาหารเป็นพิษเหรอ ถึงได้เพ้อเจ้อ น้ำลายของท่าน ไหง๋มาหยดต่อหน้าลิง ..พิลึกจัง
10 ตุลาคม 2545 15:04 น. - comment id 85885
พี่โส..บอก...น้องจัง...ฮะๆๆๆ...น่ารักจังเลย.....แล้วนี่จ๊ะ...ว่า หากแผ่นดินสิ้นหญิงที่พึงเชย อย่ามีคู่เสียเลยจะดีกว่า หากดูหญิงให้ดูที่หน้าตา ให้เข้าท่าพาไปไหนไม่อายลิง...ฮิๆ
10 ตุลาคม 2545 15:32 น. - comment id 85893
แค่ก ๆๆๆ กระดูกนกติดคอ .. จรดแผ่นดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร หรือจะสุดสรวงสวรรค์พลันบาดาล เขียนไม่ได้อ่ะ มั่วใหม่ .. หากไม่ได้อีกแล้วลิงสะคราญ ที่จะพาลอย่างนี้ไม่มีเอย
10 ตุลาคม 2545 15:45 น. - comment id 85896
ไม่มีชื่อเรื่องแล้วจะให้เรียกอย่างไรถูก??? ทุกสิ่งก็ค้นหาแล้ว ทุกแนวที่ได้เคยเดินตามรอย ทุกอย่างต้องมีเด่นด้อย ทุกข์ร้อยทุกข์พันอาจอาจมาซ้ำเติม ความเข้าใจที่คิดว่ารู้แจ้ง ความเข้าใจที่แสดงออกมาให้เห็น ความเข้าใจที่อาจซ่อนเร้น ความเข้าใจอาจเป็นข้อผิดพลาด แสร้งแสดงทำเป็นไม่รู้ แสร้งแสดงทำเป็นอยู่ตรงข้าม แสร้งแสดงให้เกิดสงคราม แสร้งแสดงตามบทบาทที่กำหนดให้เป็น เพราะเราก็ยังคงอยู่นี้ เพราะเราก็ยังมีหน้าที่ที่ต้องทำ เพราะเรายังต้องย้ำว่าเราอยู่ในโลกแห่งความจริง เพราะบางสิ่งที่หลงคือโลกมายา ********************* แล้วอย่างนี้จะเรียกกลอนได้หรือ บางครั้งก็ต้องมีชื่อเรื่องฉัทลักษณ์ไว้เป็นหลักเกณฑ์ ให้เราสามารถรู้แนวทางที่จะเดินต่อไปนะ
10 ตุลาคม 2545 16:29 น. - comment id 85931
เพราะ..โลกนะฤา คือว่า มายา ณ เห็น รัก..หลงนะเป็น เช่นเหตุ กิเลศ ณ โหน หลง..จริงนะหลอก บอกตัว มืดมัว ณ โดน ลม..เท็จนะโยน โจนจับ มายับ ณ ใจ เสแสร้งนะหรือ คือหลง อยู่คง ณ จิต เสแสร้งนะผิด สิทธิ์กอง อยู่นอง ณ ไห้ เสแสร้งนะเกิด เปิดช่อง ให้มอง ณ นัย เสแสร้งนะใช่ ใยหญิง ยากทิ้ง ณ ครวญ อีก..นานจะรู้ ดูไป เยื่อใยมิขาด ไม่..นานจะบาด ฆาตนัย จิตใจมิหวน นาน..เนาว์จะเย้ย เฉยชา อุรามิรวน เลย..ผ่านจะทวน ควรค่า เวลามิคอย
10 ตุลาคม 2545 20:57 น. - comment id 86014
ข้อยสิมึนเด้อ ไรกัน น่ะ โทโส กะ ไอดาโฮ่
10 ตุลาคม 2545 23:37 น. - comment id 86138
lสระโอเหมือนกันไง
11 ตุลาคม 2545 08:22 น. - comment id 86248
ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะ....ต่อล้อกลอนไม่มีชื่อของ ไอดาโฮ เล่นๆ...เห็นออกตัวไว้เรื่องฉันทลักษณ์...เลนแสดงความเห็นไว้ทำนองว่า...ไม่เห็นต้องออกตัวอะไร...อยากให้มีก็มี...ไม่ให้มีก็ไม่ต้องมี...เท่านั้นจ๊ะ....น้องจัง..หายสงสัยได้แล้วจ๊ะ...
21 มีนาคม 2546 20:13 น. - comment id 117307
หน้าส่วนตัว
อิอิอิ..
..ชอบจังค่ะ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
