เสียงฝนสาดกระทบหลังคาบ้าน ให้กังวาลเปาะแปะสะท้านหู ลมพัดแรงละอองฝนเปียกประตู สดชื่นชูชื่นใจเสียงฝนพรำ บรรยากาศเชิญชวนให้จิตใจเฝ้า นั่งก๊งเหล้าเพรียวเพรียวใจนึกขำ ว่าทำไมธรรมชาติช่างส่อนำ ให้เราจำเรื่องราวที่ผ่านมา เคยมีเธออยู่ชิดแนบเคียงใกล้ แต่ทำไมห่างเหินให้โหยหา มีเพียงเหล้าเป็นเพื่อนแทนแก้วตา น้ำสีชาอำพันเคียงข้างเรา