โอ้...กรรไกร ลิดรอนกิ่งใบก้านเฉา ตัดแต่งแบ่งต้นสุขจากเศร้า คมเงาที่เฝ้าดูแลใจ ใบอ่อน... แทรกกายอายเอียง ดื่มน้ำหล่อเลี้ยง วันผ่านเบ่งบานช่อใจ โอ้...กรรไกร ฉันใดจะตัดด้ายบาง ดึงใจสองดวงเหินห่าง อ้างว้างระยะทางระหว่างใจ ใจอ่อน... รวดร้าวคราวออกแรงดึง อยากให้รักร้อยตราตรึง ยามคิดถึงอีกฝั่งดวงใจ กรรไกร... ส่งให้เธอใช้บ้าง ตัดเสียหนึ่งอย่าง แล้ววางหัวใจให้สบาย.
ชาวหาดวาดกวี 26 ก.ย. 2545 12:28 น. - ID 23320 
947
3
0
26 กันยายน 2545 12:49 น. - comment id 81025
กิ..กิ... อย่า อย่าตัดใจจากฉานนนนนนน ฉานนนนไม่อยากโดนนนน ตัดหางงงงง
26 กันยายน 2545 13:08 น. - comment id 81038
ตัดหางเนี่ยพันธ์นิยมนะจ๊ะ ตัดแล้วจะได้เชื่องลง ไม่วิ่งเพ่นพ่าน ^o^
26 กันยายน 2545 13:22 น. - comment id 81043
ป๊าดดดดดดดด ธ่อ !!! ตัดหางลิง ก็กลายเป็นคนอะดิ บางครั้งอยากซนนี่นา ..
26 กันยายน 2545 13:46 น. - comment id 81048
ตัดให้ขาดเลยชั๊บๆๆ
27 กันยายน 2545 06:21 น. - comment id 81327
แวะมาอ่านจ้า......
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
