นั่งมองนาฬิกาตั้งแต่ห้าโมง นับจนตัวโก่งก็อีกหลายชั่งโมงกว่าเธอจะมาหา นั่งหลับบนโต๊ะทำงานเธอก็ยังไม่มา นอนจนเหน็บชา - - ตื่นขึ้นมามองซ้ายมองขวาเธอก็ไม่มาสักที นี่ฉันเป็นอะไรถ้าจะบ้า มองเข็มนาฬิกาแล้วรู้สึกว่าทำไมช้าอย่างนี้ หลับไปตั้งนาน แต่ความจริงแค่สิบนาที โทรไปตามถ้าจะดี อย่างน้อยตอนนี้จะได้รู้เธออยู่ไหน คิดคิดแล้วหัวเราะในความบ้า เวลาไม่ได้เดินช้า แต่ใจสิหาความว่ามันเถรไถล ว่ามันเดินไม่ตรงตามกลไกที่ทำไว้ แต่ความจริงหัวใจเต้นไวอยากให้มันผ่านไป - - อยากให้ใครได้มาเห็นหน้าไวไวเท่านั้นเอง- -
20 กันยายน 2545 15:45 น. - comment id 78250
ยายบ้าเอ๋ย ๕๕๕ นาน ๆ จะได้เห็นเพื่อนเราเขียนกลอนน่ารัก น่าหยิกอย่างนี้สักที ยังยิ้มไม่หุบเลยอ่ะ ^-^
20 กันยายน 2545 16:20 น. - comment id 78270
น่ารัก น่ารักมาก เอาไปสามดาว อ่านแล้วอมยิ้มเลย
20 กันยายน 2545 16:40 น. - comment id 78277
ไม่บ้าในความรู้สึก ลึกซึ่งด้วยจริงใจ
20 กันยายน 2545 19:38 น. - comment id 78391
เค้าขอก๊อบคำของนิตินะ แต่เปลี่ยนหน่อย อาจจะบ้าในความรู้สึก แต่ลึกซึ้งจริงใจ
20 กันยายน 2545 23:00 น. - comment id 78477
อืม...ความคิดถึง ก็เหมือนคนบ้าเนอะ มาเป็นกำลังใจให้ครับ ติ๊กต๊อกติ๊กต๊อก
21 กันยายน 2545 00:27 น. - comment id 78520
^_____^