อยากทิ้งฝัน...แต่ไร้ค่า

.+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+.

มีชีวิตอยู่อย่างขาดๆเกินๆ
ตั้งแต่ไร้เธอในทางเดินของความฝัน
จมความเศร้า เหน็บหนาวในคืนวัน
ลืมตาตื่นเห็นตะวัน...แต่กลับไหวสั่น..ทุกที
ปวดร้าวในเรื่องราวของความรู้สึก 
เพราะแผลในหัวใจมันฝังลึกอยู่อย่างนี้
ฝันมืดดับ ปิดหัวใจลาลับ ไกลกับตะวันออกมาทุกที
จะลืมเธอที่เคยว่าแสนดี....ฉันพูดประโยคนี้...ตลอดมา
แต่เธอยังอยู่ในทุกอณูของความเป็นฉัน
เคยคิดตัดขาดความผูกพัน..อยากทิ้งความฝัน..แต่ก็ไร้ค่า
เหยียบย่ำตัวเองให้จมอดีตวังเวงอย่างร้าวชา
ไม่อาจลบลืมเธอได้ซักครา เพราะเธอยิ่งใหญ่เกินกว่าจะกล้าทิ้งลง				
comments powered by Disqus
  • ต้นไผ่

    8 กันยายน 2545 16:01 น. - comment id 74456

    มาแล้วจ้า
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    8 กันยายน 2545 16:49 น. - comment id 74482

    เก่งจังเลยจ้า ทั้ง สองคนเลยแหละ
  • แนทตี้..

    8 กันยายน 2545 20:20 น. - comment id 74521

    ^*^
              ^*^
                      ^*^.......มาด้วยจ้า....^*^
                            ........................
    
    
    
    
  • แพรวา

    8 กันยายน 2545 23:26 น. - comment id 74597

    อ่ะโหย ... เพราะอีกแล้วจ้า
  • Jennie

    16 กันยายน 2545 01:19 น. - comment id 76768

    เพราะจังค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน