วันเวลาหมุนวันให้ผ่านพ้น แต่ไม่เคยหมุนพาคนที่กำลังสับสนให้พ้นผ่าน จมอยู่กับความเปล่าเปลี่ยวคนเดียวกับวันวาน ซุกตัวอยู่ในมุมความร้าวรานแห่งหัวใจ วันเวลาหมุนเธอไกลออกไปเรื่อยๆ ในขณะที่ฉันเหน็ดเหนื่อยกับการอ่อนไหว พระอาทิตย์ก้าวมาทัก จนดวงจันทร์หาญหักลาจากไป หลงเหลือไว้แต่ดวงใจ..ที่ก้าวออกไปไหนไม่ได้จากตัวเอง
30 สิงหาคม 2545 23:38 น. - comment id 71700
แห่ะๆ มาแบบอย่างง่ายๆเรียบๆ เลยเนอะ^^
31 สิงหาคม 2545 00:16 น. - comment id 71706
อ่ะนะ แต่งกลอนกันเก่งจิงๆ แต่งไปเรื่อยๆนะ
31 สิงหาคม 2545 00:27 น. - comment id 71707
เพราะครับ ชอบชอบ ความหมายดี
31 สิงหาคม 2545 02:04 น. - comment id 71734
เก่งอีกแล้ว 2 คนเนี่ย....
31 สิงหาคม 2545 07:14 น. - comment id 71792
วันเวลาหมุนวันให้ผ่านพ้น แต่ไม่เคยหมุนพาคนที่กำลังสับสนให้พ้นผ่าน อ่านตรงนี้แล้วมันรู้สึกกระชากๆ อ่ะ เข้าใจเปรียบเทียบดีนะ ดูแบบธรรมดาๆ แต่ลึกซึ้งอ่ะ แหะแหะ
31 สิงหาคม 2545 08:13 น. - comment id 71800
เย้ ขอบคุณ พี่ๆ ทุกคนค่ะ ขอบคุณพี่หวานด้วย ทำให้เก็ตได้ฝึกวิทยายุทธ อิอิอิ ^_____________^
31 สิงหาคม 2545 12:56 น. - comment id 71853
เพิ่งได้เข้ามาอ่านจ้า... หมู่นี้พี่ล่ะ หัวกลวง ..