๏ ม่านสายชลล้นหลั่งจากฝั่งฟ้า ธารโถมถาท้นถั่งหลากหลั่งไหล เหมือนดังสินธุรินหล่นเป็นชลนัยน์ เป็นชลใสเป็นชลขื่นสะอื้นครวญ สะอื้นครวญป่วนจิตคิดถึงเจ้า ยามห่างเหย้าเยือกใจไข้คิดหวน พี่จากไกลใครป้องประคองนวล ประคองชวนประคองชิดสนิทนอน สนิทนอนสะท้อนอกสะทกท่าว ฤดีร้าวแรมร้างห่างสมร เสมือนชลล้นหลากไหลจากจร ไหลจากซอนไหลจากเซาะลัดเลาะไป ลัดเลาะไปเป็นฝนหล่นจากฟ้า เป็นน้ำตาท้นถั่งหลากหลั่งไหล ยามคะนึงถึงนุชสุดอาลัย สุดอาศัยสุดอาเวคเฉกเช่นชล ๚ ๛
26 สิงหาคม 2545 20:30 น. - comment id 70548
คุณหมอหนุ่ย..เก่งจังเลย แวะมาเยี่ยมจ้า
26 สิงหาคม 2545 21:58 น. - comment id 70564
คิดเขียนกลอนลักษณะนี้ มีแต่ท่านอาจารย์หมอ นี่แหละทำได้ราบเรียบลื่นไหลจริง
26 สิงหาคม 2545 22:39 น. - comment id 70575
ตามมาอ่าน ตามคำบอกเล่าของสมาชิกเก่าๆ ว่าของดีของแท้ ต้อง อาจารย์หมอ ก็ขอคารวะ ด้วยคนค่ะ ( เอาทิชชูซับน้ำตามาให้ด้วยอ่ะค่ะ..อย่าร้องนะคะ..)
26 สิงหาคม 2545 23:01 น. - comment id 70583
หวานจังเลย
27 สิงหาคม 2545 06:27 น. - comment id 70611
น้ำตาฝนหล่นมาฟ้าร้องไห้ ร้องทำไมในใจให้สงสาร ร้องเพราะรักจากไปจากวันวาร ร้องนงคราญร้องครวญหวลอาลัย...
27 สิงหาคม 2545 12:00 น. - comment id 70692
คุณหมอเปี่ยมความสามารถแบบนี้ น่าชื่นชมมากค่ะ
27 สิงหาคม 2545 13:34 น. - comment id 70717
(o^___^o) เข้ามาทำหน้าแป้นแล้นแทนคำชมค่ะ...อิอิ
29 สิงหาคม 2545 23:19 น. - comment id 71422
wun gao-gao gaw keu a deet mai taung tid yoo kub mun kid sia wa..keu kwam funn laew luem mum pai jak...jai ma rerm gun eek tee duay chee wee tee sod sai chai wa rao mai me krai kong yoo dai... ( ต่อให้ด้วยนะ)