เรื่องไม่เป็นเรื่อง

ในอ้อมกอดของ สายลมหนาว
ฉันนอนขดตัวอยู่ใต้แสงจันทร์
ท่ามกลางความสับสน เปล่าเปลี่ยว 
  .. และ อ่อน ล้า ...
หลากหลาย เรื่องราว ที่ผ่านเข้ามา  หน้ากาก ยิ้มแย้มน้ำตา มีเรียงราย
นอนคิดถึงคนแปลกหน้า ..
                พลัน
เธอ / ผู้เป็นดั่งประกายแสงแห่งความหวัง ... ของฉัน
ผู้วิ่งเวียนวน กระโดดโลดเต้น .. ภายใต้เปลือกตาที่ปิดสนิท
.... ที่เข้ามา แล้ว ก็จากไป .. ซ้ำ แล้ว .. ซ้ำ เล่า ...
นี่เป็นรอบที่ 199 แล้ว .. เจ้า แกะ น้อย ..  เมื่อไร ..
               ฉัน จะ หลับ ซัก ที .... ( เฮ้อ )

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

สามัญชนคนสันหลังยาว 23 ส.ค. 2545 21:17 น. - ID 21123

899

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/21123 ที่มา: สับสน , เมรัย

comments powered by Disqus

อัลมิตรา

23 สิงหาคม 2545 21:45 น. - comment id 69579
```
*** ...***


หลับตาพริ้ม นอนนับแกะ
```
สามัญชนคนสันหลังยาว

23 สิงหาคม 2545 21:47 น. - comment id 69580
```
- -   ขอบคุณ ที่อ่านจบฮับ ..
```

แนทตี้..

24 สิงหาคม 2545 19:03 น. - comment id 69855

^*^
         ^*^
                ^*^แล้วจานอนนับทะมายหรอ..^*^
                     อ่อลืมไปสามัญชน............
                     ......................................

+ comment แสดงความคิดเห็น