หน้าส่วนตัว
เส้นทางไปถึงเธอนั้นคือหุบเหว
แผดเผาด้วยไฟเปลวอยู่เบื้องล่าง
แค่ซุงผุๆเก่าๆทอดตัวยาวเป็นทาง
อาจจะตกทุกก้าวย่างที่เดินไป
เมื่อมันเป็นทางเดียวจะไปถึง
ซึ่งความตายรอก้นบึ้งไม่หนีไปไหน
และซุงเก่าๆก็ทอดตัวยาวแสนไกล
แม้จริงๆจะข้ามไหวแต่ฉันจะเสี่ยงไป...ทำไมกัน
ละอองน้ำ 22 ส.ค. 2545 00:14 น. - ID 20971 
630
5
0
22 สิงหาคม 2545 01:40 น. - comment id 69001
แฝงอะไรบางอย่างไว้ให้คิดนะเนี่ย จิงๆ
22 สิงหาคม 2545 03:21 น. - comment id 69004
บางครั้งก็อยากจะเสี่ยงดูบ้างนะ
22 สิงหาคม 2545 05:38 น. - comment id 69015
จะหยุดแค่นั้นหรือจะก้าวต่อล่ะครับ
22 สิงหาคม 2545 06:55 น. - comment id 69021
น่าเสี่ยงดีนะ
22 สิงหาคม 2545 08:42 น. - comment id 69042
ก็โดนใจอีกละ...
22 สิงหาคม 2545 10:17 น. - comment id 69083
เดินช้าดีกว่าหยุดนะ เราว่า
22 สิงหาคม 2545 10:29 น. - comment id 69086
นึกว่าจะเสี่ยงเป็นเสี่ยงกันสะอีก ผิดคาดแหะ
25 สิงหาคม 2545 00:13 น. - comment id 69956
นั่นสินะจะเสี่ยงไปทำไมกัน ...อันนี้ขึ้นอยู่ที่ความพอใจแล้วละ?
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
