...เฝ้าชะแง้แลหลงตรงจันทร์ผ่อง...............เฝ้าหวังปองมองฟ้าคราเหน็บหนาว สายลมพัดกวัดไกวใจสั่นเทา....................แสนปวดร้าวคราวคืนสะอื้นมอง พระจันทร์เอยเคยชมภิรมณ์อยู่.................คงพลัดคู่ดูดายคล้ายกลัดหนอง ริมสายน้ำยามคืนฝืนใจมอง.....................พระจันทร์ผ่องพ้องเรา...นั่งเฝ้ารอ...ฯ ...ริมโคนไทรในคืนอันขื่นขม...................แว่วสายลมขรมกู่อู้จริงหนอ กระทบกายในสั่นพรั่นพนอ.....................สายลมล้อกอไผ่ให้ไหวเอน เสียงลู่เรียงเอียงไหวปานใจฉัน................ยังหนาวสั่นหวั่นหวาดปราศยากเข็ญ นั่งสะท้านปานว่าคราลำเค็ญ....................ลมพัดเย็นเร้นดาวสกาวพราย...ฯ
อัลมิตรา 17 ส.ค. 2545 00:30 น. - ID 20696 
634
3
0
17 สิงหาคม 2545 00:34 น. - comment id 67862
เพราะพริ้งพราย จังเลย มะรู้ว่าจาเรียกไงดี.....
17 สิงหาคม 2545 18:44 น. - comment id 68024
เห็นมองกันแต่จันทร์แล้วฉันเศร้า แล้วลมเล่าเหงากันไม่ฝันถึง มองเข้าไปสิจันทร์จนฉันอึ้ง ไม่คิดถึงลมบ้างน่าเสียใจ
21 สิงหาคม 2545 11:04 น. - comment id 68818
สื่อความรู้สึกเหงาและเดียวดายได้ดีค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
