เล่าเรื่องเหมียว

วรรณกาญจน์

บ้านของฉันนั้นมีแมวอยู่สองตัว
ไม่น่ากลัวแต่น่ารักนักเจ้าเหมียว
ชื่อ สนุ้ก กับ น้ำตาล แสนปราดเปรียว
และชอบเที่ยวซุกซนไปได้ทั้งวัน
เจ้าสนุ้กมีสีดำสลับขาว
หางที่ยาวคอดตรงปลายดูน่าขัน
เจ้าน้ำตาลแสนสุดซนที่ลูกมัน
ชอบพัลวันปีนป่ายดูคล้ายลิง
สองแม่ลูกหลับสบายที่ปลายเท้า
พอรุ่งเช้าบิดขี้เกียจแล้วต้องวิ่ง 
ออกสู่ลานดินกว้างขาเป็นระวิง
ปล่อยทุกข์ทิ้ง เอาดินกลบลบกลิ่นลอย
แล้วหวนกลับสลับขามาสู่บ้าน
ปีนดูจานอาหารตาละห้อย
เราก็มองเขาร้อง เมี้ยว แกล้งให้คอย
แล้วค่อยเท วิสกัส ให้กัดกิน
สิ้นเวลารับประทานอาหารโปรด
ก็กระโดดวิ่งเล่นกันจนวันสิ้น
วนเวียนอยู่เช่นนี้เป็นอาจิณ
ให้ตายดิ้น! อยากเป็นแมวแล้วเพื่อนเอย				
comments powered by Disqus
  • ละอองน้ำ

    15 สิงหาคม 2545 11:08 น. - comment id 67300

    กำลังน่ารักอยู่ดีๆ  หักมุมเป็นขำขันไปได้นะท่านป้า
  • idaho

    15 สิงหาคม 2545 12:42 น. - comment id 67310

    น่ารักดีที่บ้านเคยเลี้ยงแมว  แต่ตอนนี้มีแต่หมาชื่อแยม...กะย่น...แสนซนพอควร
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    16 สิงหาคม 2545 00:44 น. - comment id 67503

    อยากเป็นแมวจังเลย.... อะ
  • zonkung

    21 สิงหาคม 2545 13:20 น. - comment id 68859

    ฮี่ๆ เมี๊ยว อยากกินวิทกัสมั่งง่ะฮับ
    
    แมวซนของป้างัย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน