อย่าบอกได้ไหม

โคลอน

อย่าบอกเลยว่าเธอยังมีฉัน
น้ำเสียงที่คุ้นเคยนั้นยังแว่วอยู่
ห่างหายกันไปก็นานพอดู
ไม่ส่งข่าวไม่รับรู้ความเป็นไป
ฉันก็อยู่ของฉันแบบเดิม
อย่าถามว่ามีใครเพิ่มมาอีกไหม
เจ้าหญิงน้อยที่เธอเคยบอกว่าห่วงใย
แต่สุดท้ายก็ร้างแรมไปไกลลับตา
อย่ากลับมาทำให้ฉันใจอ่อน
แค่คำพูดเว้าวอนว่าห่วงหา
ไม่อาจกลบ ลบภาพที่ติดตา
วันที่เธอไปไม่ลาในความทรงจำ
ฉันไม่ใช่เด็กน้อยอีกต่อไป
คงไม่ซื่อใสให้คนมาตอกย้ำ
แต่อภัยให้เธอนะคนใจดำ
ที่วันนี้อุตส่าห์มาทำความเข้าใจ				
comments powered by Disqus
  • หลิน

    15 กรกฎาคม 2545 22:55 น. - comment id 61184

    โอ๊ะโอ๋...โดนใจ
  • ละอองน้ำ

    15 กรกฎาคม 2545 22:58 น. - comment id 61185

    ฉันไม่ใช่เด็กน้อยอีกต่อไป
    คงไม่ซื่อใสให้คนมาตอกย้ำ
    แต่อภัยให้เธอนะคนใจดำ
    ที่วันนี้อุตส่าห์มาทำความเข้าใจ
    
    
    ชอบทั้งส่วนที่เป็นกลอนและส่วนที่เป็นความคิดเลยนะ   เจ็บแล้วจำ  ไม่ใช่เจ็บแล้วแค้น
  • น้ำผึ้งป่า....

    15 กรกฎาคม 2545 22:58 น. - comment id 61186

    สะเทือนไปถึงฟ้าเมืองแพร่เลย..!!
  • ฝันหวาน

    15 กรกฎาคม 2545 23:57 น. - comment id 61202

    โอ๊ะโอ.......ถูกใจจริง..........~o^
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    16 กรกฎาคม 2545 02:54 น. - comment id 61215

    ไม่บอกได้ไงอะจ๊ะ..... ฮี่ๆๆ มะบอกก้อมะรุอะ...
  • ผีเสื้อปีกบางฯ

    16 กรกฎาคม 2545 04:38 น. - comment id 61220

    ชอบจังเลยค่ะ....พี่โคลอน
  • monki

    16 กรกฎาคม 2545 07:57 น. - comment id 61227

    ชอบบทเดียวกับละอองน้ำเหมือนกันค่ะ
  • 14

    16 กรกฎาคม 2545 11:24 น. - comment id 61247

    (*-*) โดนค่ะโดน
  • คนมีฝัน

    16 กรกฎาคม 2545 20:30 น. - comment id 61299

    เพราะจังเลยค่ะ
  • ข้าวปล้อง

    16 กรกฎาคม 2545 23:26 น. - comment id 61331

    โอ๊ะ โอ .. เจ็บปวด

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน