คนเดินย่ำฝน

sodasasa

อาการว้าวุ่นของความคิด
มักพิชิตใจคนให้หม่นเศร้า
มักก่อเกิดความฟุ้งเฟื่องเป็นเรื่องราว
จึงย่ำก้าวเหยียบสายฝน ปนความระทม
     เห็นผู้คนมากมายย่ำสายฝน
บ้างสับสนโศกอาลัยใจขื่นขม
บ้างหมองเศ้ราจากเรื่องราวคราวระบม
บ้างทุกตรมกับความรักเมื่อจากลา
     แล้วทำไมคนระกำต้องย่ำสายฝน
เพื่อหลุดพ้นจากความเศร้าไม่เข้าท่า
ฝนบริสุทธิ์กว่าใจคนบนโลกา
ค่าเกินกว่าจะมาย่ำให้ช้ำใจ
     อยู่ที่คนทำอย่างไรให้พ้นทุกข์
จะต้องปลุกความคิดจิตสดใส
ต้องลืมเรื่องร้ายๆให้หมดไป
ต้องเหลือไว้เพียงความสุขหมดทุกข์พลัน
     ไม่จำเป็นที่คนต้องย่ำฝน
คนต้องทนต่อความทุกข์เพื่อสุขสรรค์
อย่าไปลงกับฝนบ่นรำพัน
เพราะฝนนั้นบริสุทธิ์เกินกว่าจะมาระบาย				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    11 กรกฎาคม 2545 23:24 น. - comment id 60410

    นั่นสิคะ ใจคนไม่เกี่ยวกะฝนเนาะ... 
    
    (o^_____^o)
  • ณธีร์

    12 กรกฎาคม 2545 10:03 น. - comment id 60458

    (O^____^O)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน