บุคคลแปลกหน้าจากดาวดวงอื่น

สาแก้ว

บุคคลแปลกหน้าจากดาวดวงอื่น
                                   ตั้งความขมขื่นเอาไว้ที่ใบหน้า
                                  ไม่พูด...ไม่คุย...ไม่จา
                                  ไม่รู้ว่า...เขาเป็นอะไร
                                           เหมือนเขาเป็นคนเก็บกด
                                   เหมือนจะประชดความสดใส
                                   ปล่อยชีวิตให้ผ่านไป
                                    ด้วยหัวใจที่ล่องลอย
                                           อดีตทำให้เขาร่ำให้
                                   อดีตทำให้เขาเหงาหงอย
                                   อดีตทำให้เขาเฝ้าคอย
                                   อดีตที่ทำให้เขาด้อย...ทางหัวใจ
                                            เธอจากเขาไปด้วยใจเป็นอื่น
                                  ทิ้งเพียงค่ำคืนที่ไร้ดาวเอาไว้
                                  ทิ้งรักสบัดลาให้อาลัย
                                  แล้วจากไปให้หัวใจ...มีน้ำตา
                                             น้ำตาแห่งความรักที่ร้าวฉาน
                                  น้ำตาแห่งความรักกับการไคว่คว้า
                                  น้ำตาแห่งการจากลา
                                  น้ำตาแห่งความทรงจำ...ยามค่ำคืน
                                             เพราะเธอมองเขาเพียงคนแปลกหน้า
                                  ที่มาจากดาวดวงอื่น
                                 เป็นเพียงบุคคลธรรมดาพื้น ๆ
                                 ไม่อาจฝืนรวมหัวใจให้ทรมาน