ความรัก

นกตะวัน

ไม่มีใครคนไหนใคร่คิดหนี
คอยหลีกลี้หนีรักไปไกลสุดหล้า
เพราะรักนั้นของคู่กันทุกคนมา
จึงไขว่คว้าหารักไว้ไม่มีรอ
อาจได้พบประสพสุขทุกข์ห่างหาย
หรือโชคร้ายปางตายวอดวายหนอ
เหตุไฉนไม่มีใครใคร่คิดรอ
มีแต่ขอไข่วคว้ารักมักโลภกัน
หากความรักชักไปให้มีสุข
คงสนุกแทบทุกวันแสนสุขสันต์
อาจได้ลิ้มชิมน้ำผึ้งแห่งพระจันทร์
ไม่มีวันรักนั้นพลันจืดจาง
หากความรักชักพาไปหาทุกข์
หมดสนุกทุกวันพลันหมองหมาง
ชีวิตนี้ปี้ป่นหมดหนทาง
ต้องลาร้างห่างไปไกลสังคม				
comments powered by Disqus
  • ทะเลขวัญ

    28 มิถุนายน 2545 20:49 น. - comment id 58083

    ความรักมิใช่เพียงบทกลอนวอนรักหวาน
    ความรักมิใช่ดอกไม้บานทุกเช้าสาย
    ความรักมิใช่แค่คำลมขมน้ำลาย
    ความรักใช้รายละเอียดละเมียดละไม
    
    ความรักใช่แค่ฟองสบู่
    เป็นฟองฟู่ไม่นานพาหวั่นไหว
    ความรักคือการถนอมความเข้าใจ
    ให้อภัยในรักมีกรุณา
    
    ความรักคือศิลปในการมีชีวิต
    ความรักศักดิ์สิทธิ์มีมนต์เสน่หา
    ความรักคือพิสุทธิ์ใสแห่งใจไร้มารยา
    ความรักคือโลกหล้ายิ่งใหญ่ราวผืนดิน
    
    ความรักคือน้ำตาคือยาพิษ
    คือลิขิตจากฟ้าดินคอยให้ถวิล
    ความรักคือร้อนรุมมิรู้สิ้น
    ตราบมีชีวินโลกยังหมุนไปมิหยุดนิ่งไม่มีวันหยุดรักได้เลย!
    
    
    
  • โคลอน

    28 มิถุนายน 2545 22:05 น. - comment id 58109

    บางคนอยู่เฉยๆก็ถูกความรักเสยเข้าจนได้ อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน