ไม่มีใครคนไหนใคร่คิดหนี คอยหลีกลี้หนีรักไปไกลสุดหล้า เพราะรักนั้นของคู่กันทุกคนมา จึงไขว่คว้าหารักไว้ไม่มีรอ อาจได้พบประสพสุขทุกข์ห่างหาย หรือโชคร้ายปางตายวอดวายหนอ เหตุไฉนไม่มีใครใคร่คิดรอ มีแต่ขอไข่วคว้ารักมักโลภกัน หากความรักชักไปให้มีสุข คงสนุกแทบทุกวันแสนสุขสันต์ อาจได้ลิ้มชิมน้ำผึ้งแห่งพระจันทร์ ไม่มีวันรักนั้นพลันจืดจาง หากความรักชักพาไปหาทุกข์ หมดสนุกทุกวันพลันหมองหมาง ชีวิตนี้ปี้ป่นหมดหนทาง ต้องลาร้างห่างไปไกลสังคม
28 มิถุนายน 2545 20:49 น. - comment id 58083
ความรักมิใช่เพียงบทกลอนวอนรักหวาน ความรักมิใช่ดอกไม้บานทุกเช้าสาย ความรักมิใช่แค่คำลมขมน้ำลาย ความรักใช้รายละเอียดละเมียดละไม ความรักใช่แค่ฟองสบู่ เป็นฟองฟู่ไม่นานพาหวั่นไหว ความรักคือการถนอมความเข้าใจ ให้อภัยในรักมีกรุณา ความรักคือศิลปในการมีชีวิต ความรักศักดิ์สิทธิ์มีมนต์เสน่หา ความรักคือพิสุทธิ์ใสแห่งใจไร้มารยา ความรักคือโลกหล้ายิ่งใหญ่ราวผืนดิน ความรักคือน้ำตาคือยาพิษ คือลิขิตจากฟ้าดินคอยให้ถวิล ความรักคือร้อนรุมมิรู้สิ้น ตราบมีชีวินโลกยังหมุนไปมิหยุดนิ่งไม่มีวันหยุดรักได้เลย!
28 มิถุนายน 2545 22:05 น. - comment id 58109
บางคนอยู่เฉยๆก็ถูกความรักเสยเข้าจนได้ อิอิ