ถ้าเค้ากลับมารักกัน ก็คงต้องเป็นฉันที่สมควรถอยไปใช่ไหม เป็นเงื่อนไขที่ไม่มีข้อแม้อะไร เพราะฉันบอกเองว่า ขอเป็นแค่คนอยู่ใกล้ยามเธอเศร้าใจก็พอ แต่ก็คงจะเจ็บเหมือนกัน เพราะเธอคือความฝันที่ฉันเฝ้ารอ แต่คงไม่ห้ามไม่ให้ไป และ ไม่ร้องขอ และคงไม่อยู่เพื่อขัดคอ จะหลบไปรักษาความเจ็บปวดที่มาออ รออยู่ที่หางตา
21 มิถุนายน 2545 12:58 น. - comment id 56877
วันนั้นมาถึงเมื่อไรก็แวะมาหาได้นะ แต่ขอให้อย่ามีวันนั้นที่เจ้าของบทกลอนก็คงไม่อยากให้มีเหมือนกัน ใช่ไหม?
21 มิถุนายน 2545 13:29 น. - comment id 56895
อืม...คงเป็นทางออกที่ดีที่สุดเลยเนาะแบบนี้
21 มิถุนายน 2545 13:47 น. - comment id 56898
ฉันเป็นคนที่รักเธอ แต่เค้าเป็นคนที่เธอรัก ฉันเป็นคนที่อกหัก และเค้าเป็นคนที่ได้รักเธอไป ฉันต้องอยู่อย่างเงียบเหงา เค้าอยู่อย่างสดใส ฉันอยู่กับน้ำตาที่รินไหล เพราะเห็นเธอกับเค้าเข้าใจกัน คงไม่ได้อิจฉา แต่น้ำตาคงไหลเอง สงสารจัง - - ขออย่าให้มีวันนั้นเลย
21 มิถุนายน 2545 18:50 น. - comment id 56949
มารออยู่กับบีก็ได้นะพี่ปอนด์จะได้ไม่เหงาน่ะ
21 มิถุนายน 2545 19:22 น. - comment id 56972
เศร้าจังค่ะ......เจ็บดี
21 มิถุนายน 2545 19:23 น. - comment id 56973
และคงไม่อยู่เพื่อขัดคอ จะหลบไปรักษาความเจ็บปวดที่มาออ รออยู่ที่หางตา ชัดจังเลย ประโยคนี้ กินใจจังล่ะปอนด์
21 มิถุนายน 2545 22:23 น. - comment id 57021
เศร้าจังค่ะพี่ปอนด์ ~~
21 มิถุนายน 2545 23:02 น. - comment id 57025
ถอยมาก ๆ ระวังหลังจะชนกำแพงนะเพื่อน! คิดถึงนะจ๊ะ
24 มิถุนายน 2545 11:13 น. - comment id 57361
gY
24 มิถุนายน 2545 11:13 น. - comment id 57362
gY
24 มิถุนายน 2545 11:46 น. - comment id 57366
แล้วทำไงดีล่ะคะถ้าถึงวันนั้นจริงๆ คงเจ็บมากเลยนะ