ก็ไม่เท่า..เท่าที่เธอให้ - ด้วยใจ

ผู้ชายคนเดิม

กลอนบทนี้ ...ถูกถ่ายทอดออกมานานแล้ว 
แต่ไม่มีโอกาสได้แปะไว้ที่ไหน ... นอกจากใน  ไดอารี่  ... เล่มเก่า เล่มนึง 
+ + + + + + + + มั น น า น ม า แ ล้ ว จ ริ ง ๆ + + + + + + + + 
.. เพิ่งจะ เริ่ม..เข้าใจ 
ว่าการไม่มีใครข้าง - ข้าง 
โลกทั้งใบดูเงียบเหงา..อ้างว้าง 
....เหลือเกิน.............. 
.. เพิ่งจะเห็น ..บางอย่าง 
เริ่มต้นขึ้น..ในระหว่างการห่างเหิน 
เมื่อไม่มีใครร่วมเดิน.. 
ทางรักดูเคว้งคว้างจนเกิน..ก้าวต่อไป 
.. เพิ่งจะรู้ ว่า.. 
ความห่วงหา..จากใครคนไหน 
ก็ไม่เท่า..เท่าที่เธอให้ - ด้วยใจ 
วันนี้..สิ่งเหล่านั้นหายไป..พร้อมกับเวลา 
.. เพิ่งจะได้ ยิน.. 
หัวใจไม่เคยชาชิน..เอ่ยบอกตัวเองว่า 
ฉันยังคิดถึง..และยิ่งจะคิดถึงมากกว่า 
เมื่อภาพที่ปรากฏตรงหน้านั้น..ไม่ใช่เธอ 
.. เพิ่งจะ ยอมรับว่า.. 
เธอคือชีวิตที่ขาดหายไป..ในเวลาที่เหงา - เพ้อ 
สักครั้ง.. หากสามารถย้อนคืนวันกลับมาเจอ 
ฉันจะดีกับเธอ... จะรักเธอ... ให้มากกว่าที่เคยทำ..เมื่อวันวาน 
+ + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + 
..วันนี้ เค้าเดินทางไกล ... 
ทุกภาพตรงหน้า เหมือนกับวันนั้น.. 
สิ่งที่อยากพูด ก็ไม่ได้พูด .. 
คงเพราะ ณ วินาทีนี้ เราเป็นแค่ เพื่อนที่ดี ต่อกัน 
 ... จะทำหน้าไงดีน้อ.. 
..เศร้า หรือว่า สุข ดีล่ะ?..งานนี้ ...................เฮ้อ				
comments powered by Disqus
  • แอ็ปเปิ้ล

    10 มิถุนายน 2545 22:02 น. - comment id 55052

    อืม....อ่านกลอนบทนี้แล้วไม่รู้จะบอกว่ายังไงดี
    พูดไม่ออกเลย  รู้สึกว่าดีจังเลยนะ กลอนบทนี้สอนให้เราเข้าใจอะไรได้เยอะเลย อย่างน้อยละเราควรมอบสิ่งดีดีเท่าที่จะให้ได้กับคนที่เรารักเพราะไม่รู้ว่าอีกกี่นาที่ที่จะมีเวลาเหลือให้กัน
  • mono

    10 มิถุนายน 2545 22:08 น. - comment id 55055

    ยิ้มกับความรู้สึกที่ได้รักเค้าดีกว่านะ  กลอนเพราะและแฝงความอบอุ่นเช่นเคยจ้ะ
  • ข้าวปล้อง

    10 มิถุนายน 2545 23:51 น. - comment id 55071

    มีความสุขกับการที่ได้รู้จักใจตัวเอง และเศร้าที่ได้รู้ว่าเธอได้สูญเสียมันไปแล้ว
    
    
    หลาย ๆ ครั้งคนเรามักมองไม่เห็นค่าของสิ่งที่อยู่ในมือเรา ต่อเมื่อเราสูญเสียมันไปแล้วนั้นหล่ะ เราถึงได้รู้ว่า เราขาดมันไม่ได้เลย
    
    
    เข้มแข็ง สู้ ๆ
  • Jeminine

    11 มิถุนายน 2545 01:20 น. - comment id 55085

    อะไรจะน่าเสียใจไปกว่านี้อีกนะอาร์
    กว่าจะรู้ว่า โลกนี้กว้างเกินกว่าจะอยู่เพียงลำพัง
    อะไรต่อมิอะไร ก็ไม่เหมือนเดิม 
    
    
    ถ้าเพียงแต่....คำๆ นี้หล่ะ ถ้า...เพียง...แต่.... บางครั้งรู้สึกเกลียดคำๆ นี้จัง
    
    คิดถึงอาร์มากจ้า
  • โคลอน

    11 มิถุนายน 2545 08:04 น. - comment id 55138

    สุขดีกว่าค่ะ สุขใจที่ได้รักและได้รู้ใจตัวเองดีกว่าคนที่ไม่รู้อะไรเลยเนาะ
  • นิติ

    11 มิถุนายน 2545 12:27 น. - comment id 55176

    ชื่นชมด้วยจริงใจครับ ผู้ชายคนเดิม
  • ผู้หญิงเจ้าชู้

    11 มิถุนายน 2545 13:00 น. - comment id 55184

    อ่านแล้วเจ็บไปถึงหัวใจ ที่กำลังปวดร้าวเลย...จริงนะ มีเธอแต่ไม่รู้เลยว่าเธอมีค่ามาก จนเมื่อวันที่สุญเสียเธอไป กัลบเพิ่งมารู้ว่าเธอมีค่ามาก...
  • กาดาษ

    11 มิถุนายน 2545 14:24 น. - comment id 55197

    เข้าใจความรู้สึกแบบนี้ได้ดีเลยล่ะ เพราะเคยรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน...
    
    เพราะมากค่ะ
  • cool-hearted

    11 มิถุนายน 2545 15:14 น. - comment id 55221

    แอบมาเหงาเรอะ ทำไมไม่บอก
    
    อาร์ เหลืออีก 68 วัน นะ อีก 68 วัน
  • ฝันหวาน

    12 มิถุนายน 2545 23:18 น. - comment id 55520

    เกินคำบรรยาย^&^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน