กลอนบทนี้ ...ถูกถ่ายทอดออกมานานแล้ว แต่ไม่มีโอกาสได้แปะไว้ที่ไหน ... นอกจากใน ไดอารี่ ... เล่มเก่า เล่มนึง + + + + + + + + มั น น า น ม า แ ล้ ว จ ริ ง ๆ + + + + + + + + .. เพิ่งจะ เริ่ม..เข้าใจ ว่าการไม่มีใครข้าง - ข้าง โลกทั้งใบดูเงียบเหงา..อ้างว้าง ....เหลือเกิน.............. .. เพิ่งจะเห็น ..บางอย่าง เริ่มต้นขึ้น..ในระหว่างการห่างเหิน เมื่อไม่มีใครร่วมเดิน.. ทางรักดูเคว้งคว้างจนเกิน..ก้าวต่อไป .. เพิ่งจะรู้ ว่า.. ความห่วงหา..จากใครคนไหน ก็ไม่เท่า..เท่าที่เธอให้ - ด้วยใจ วันนี้..สิ่งเหล่านั้นหายไป..พร้อมกับเวลา .. เพิ่งจะได้ ยิน.. หัวใจไม่เคยชาชิน..เอ่ยบอกตัวเองว่า ฉันยังคิดถึง..และยิ่งจะคิดถึงมากกว่า เมื่อภาพที่ปรากฏตรงหน้านั้น..ไม่ใช่เธอ .. เพิ่งจะ ยอมรับว่า.. เธอคือชีวิตที่ขาดหายไป..ในเวลาที่เหงา - เพ้อ สักครั้ง.. หากสามารถย้อนคืนวันกลับมาเจอ ฉันจะดีกับเธอ... จะรักเธอ... ให้มากกว่าที่เคยทำ..เมื่อวันวาน + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + ..วันนี้ เค้าเดินทางไกล ... ทุกภาพตรงหน้า เหมือนกับวันนั้น.. สิ่งที่อยากพูด ก็ไม่ได้พูด .. คงเพราะ ณ วินาทีนี้ เราเป็นแค่ เพื่อนที่ดี ต่อกัน ... จะทำหน้าไงดีน้อ.. ..เศร้า หรือว่า สุข ดีล่ะ?..งานนี้ ...................เฮ้อ
10 มิถุนายน 2545 22:02 น. - comment id 55052
อืม....อ่านกลอนบทนี้แล้วไม่รู้จะบอกว่ายังไงดี พูดไม่ออกเลย รู้สึกว่าดีจังเลยนะ กลอนบทนี้สอนให้เราเข้าใจอะไรได้เยอะเลย อย่างน้อยละเราควรมอบสิ่งดีดีเท่าที่จะให้ได้กับคนที่เรารักเพราะไม่รู้ว่าอีกกี่นาที่ที่จะมีเวลาเหลือให้กัน
10 มิถุนายน 2545 22:08 น. - comment id 55055
ยิ้มกับความรู้สึกที่ได้รักเค้าดีกว่านะ กลอนเพราะและแฝงความอบอุ่นเช่นเคยจ้ะ
10 มิถุนายน 2545 23:51 น. - comment id 55071
มีความสุขกับการที่ได้รู้จักใจตัวเอง และเศร้าที่ได้รู้ว่าเธอได้สูญเสียมันไปแล้ว หลาย ๆ ครั้งคนเรามักมองไม่เห็นค่าของสิ่งที่อยู่ในมือเรา ต่อเมื่อเราสูญเสียมันไปแล้วนั้นหล่ะ เราถึงได้รู้ว่า เราขาดมันไม่ได้เลย เข้มแข็ง สู้ ๆ
11 มิถุนายน 2545 01:20 น. - comment id 55085
อะไรจะน่าเสียใจไปกว่านี้อีกนะอาร์ กว่าจะรู้ว่า โลกนี้กว้างเกินกว่าจะอยู่เพียงลำพัง อะไรต่อมิอะไร ก็ไม่เหมือนเดิม ถ้าเพียงแต่....คำๆ นี้หล่ะ ถ้า...เพียง...แต่.... บางครั้งรู้สึกเกลียดคำๆ นี้จัง คิดถึงอาร์มากจ้า
11 มิถุนายน 2545 08:04 น. - comment id 55138
สุขดีกว่าค่ะ สุขใจที่ได้รักและได้รู้ใจตัวเองดีกว่าคนที่ไม่รู้อะไรเลยเนาะ
11 มิถุนายน 2545 12:27 น. - comment id 55176
ชื่นชมด้วยจริงใจครับ ผู้ชายคนเดิม
11 มิถุนายน 2545 13:00 น. - comment id 55184
อ่านแล้วเจ็บไปถึงหัวใจ ที่กำลังปวดร้าวเลย...จริงนะ มีเธอแต่ไม่รู้เลยว่าเธอมีค่ามาก จนเมื่อวันที่สุญเสียเธอไป กัลบเพิ่งมารู้ว่าเธอมีค่ามาก...
11 มิถุนายน 2545 14:24 น. - comment id 55197
เข้าใจความรู้สึกแบบนี้ได้ดีเลยล่ะ เพราะเคยรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน... เพราะมากค่ะ
11 มิถุนายน 2545 15:14 น. - comment id 55221
แอบมาเหงาเรอะ ทำไมไม่บอก อาร์ เหลืออีก 68 วัน นะ อีก 68 วัน
12 มิถุนายน 2545 23:18 น. - comment id 55520
เกินคำบรรยาย^&^