ปลื้มปีติดีใจเบิกบานสำราญใจ ปนเจือระทมทุกข์ระคนโศกสลด วันนี้หัวเราะเริงร่ายิ้มละไม พรุ่งนี้อาจต้องร้องห่มร้องไห้
5 มิถุนายน 2545 11:12 น. - comment id 54018
บางทีคนเราก็ยิ้มทั้งน้ำตา หัวเราะก็มีน้ำตา มันไหลออกมาเพราะความดีใจ อิ่มเอมใจ สุขใจ น้ำตาแห่งความสุข ช่ายว่าคนเราจะเจอแต่เรื่องทุกข์เสมอไป มีสุขก็มีทุกข์ จงพร้อมที่จะเผชิญมัน
5 มิถุนายน 2545 12:31 น. - comment id 54030
ชีวิตมันก็แค่นี้อยู่ที่เราทำใจได้หรือเปล่าอยากเป็นกำลังใจให้นะ ถ้าวันนี้คุณสุขและยิ้มได้ก็อยากให้คุณได้มีความสุขตรงนั้นให้เต็มที่ไม่ต้องไปคิดถึงความทุกข์ที่มันยังมาไม่ถึงเลย แต่ถ้าเกิดว่าคุณทุกข์ขึ้นมาเมื่อไรแล้วอยากให้คุณจงคิดถึงความสุขที่คุณมีมาจะได้ลืมความทุกข์นั้นเสีย ไม่รู้ว่าเข้าใจคุณผิดไปหรือเปล่า แต่ถ้าเข้าใจผิด ก็ขอโทษนะคะ อยากให้ทุกคนมีแต่ความสุขถึงจะเป็นไปไม่ได้ก็ตาม
5 มิถุนายน 2545 13:28 น. - comment id 54037
ชีวิตคนเรามันไม่เคยแน่นอนเลยนะค่ะ อนิจจา อนิจจา {_ _}~
5 มิถุนายน 2545 18:29 น. - comment id 54113
..............หนึ่งรอยยิ้มที่หยิบยื่นให้ใครใคร ..............รอรับตอบแทนได้ในทันที ..............หนึ่งรอยยิ้มแทนความรู้สึกที่ดีดี ..............เผยออกไปซี....จะรู้ว่ายังมีความหวังดีอยู่ทั่วไป
5 มิถุนายน 2545 18:30 น. - comment id 54115
สวัสดีค่ะ.. มาต่อกลอนค่ะ...ฮี่ๆๆๆ วันนี้ ยิ้มร่า น่าสดชื่น พรุ่งนี้ตื่น ผันเปลี่ยน เวียนหม่นไหม้ ธรรมดา ของโลก โศกทำไม เรียนรู้ไป กับใจ ที่ยินดี..
5 มิถุนายน 2545 20:55 น. - comment id 54177
ดีครับท่านปุ....ฮิฮิ
5 มิถุนายน 2545 20:58 น. - comment id 54179
ตั้งสติดีๆนะคะ อาการน่าเป็นห่วง...ใครๆเขาก็เตือน...อืมมม
6 มิถุนายน 2545 10:44 น. - comment id 54293
ชีวิตเป็นเช่นนี้นี่แน่นัก มีให้รักมีให้หลงอยู่คงนั่น มีให้ยิ้มมีให้เศร้าเคล้าปนกัน อย่าไปยึดถือมั่นเช่นนั้นเอง
6 มิถุนายน 2545 10:48 น. - comment id 54295
เศร้าโศกอั้นอัดทำไม เสียใจเก็บไว้ยิ่งเศร้า ทุกมีมากมายบรรเทา คลายเศร้าโศกสลดร้องออกมา ดีใจตะเบ็งเสียงกึกก้อง โห่ร้องเสียงดังกังวาล รอยยิ้มอิ่มเอมที่มีนั้น ปล่อยมันออกมาจากใจ
6 มิถุนายน 2545 10:57 น. - comment id 54299
ในดวงตาของคนเศร้า... ริ้วรอยของความเหงา...มีมากกว่าหนึ่ง... ในดวงใจของคนเหงา... รอยริ้วแหว่งวิ่นของความเศร้า...ไม่อาจนับ...
6 มิถุนายน 2545 11:02 น. - comment id 54303
6/6/45 กาลเวลาผ่านไป... หัวใจก็เริ่มแข็งแกร่ง... จากที่เคยอ่อนล้าโรยแรง... รู้สึก...เข้มแข็งขึ้นมากมาย... อยากขอบคุณเพื่อนซักนิด... ที่สอนให้คิด...ถึงหัวใจ... อาจเจ็บมากมมายเพราะใครๆ... แต่นี้..ต่อไป..จะดูแลตัวเอง.. **รักกันเพื่อพระองค์**