ในโลกสี่เหลี่ยมใบเก่า ฉันสัมผัสความเหงาในอณูของอากาศ อยู่ดีๆ ก็รู้สึกขึ้นมา ไม่มีร่องรอยในเวลาให้คิดคาด จู่ๆก็เหงาประหลาดกว่าทุกวัน เปิดหน้าต่างให้ลมพัด ผ่าน ให้ความคิดอ่านไหลเรื่อยไปอย่างนั้น ไปให้พ้นจากโลกที่กำลังอยู่ ไม่อยากรับรู้ความเหงาที่โรมรัน และแล้วขุนเขาแห่งความจริงก็เข้ามากั้น ให้อณูเหงาทำลายฝันฉันต่อไป
Zagaie 28 พ.ค. 2545 23:12 น. - ID 15840 
809
4
0
28 พฤษภาคม 2545 23:34 น. - comment id 52205
หนังทำพิษซากาอิซะแล้ว อิอิ ดูหนังแล้วเหงาตามล่ะจิ่
29 พฤษภาคม 2545 01:13 น. - comment id 52223
หน้าส่วนตัว
อ่านแล้วก็อดเหงาไปด้วยไม่ได้....{_ _}~
29 พฤษภาคม 2545 02:53 น. - comment id 52245
ความเหงานี่มันไม่เข้าใครออกใครเลยเนาะ...น้องชาย @^_^@
29 พฤษภาคม 2545 13:34 น. - comment id 52349
ความรู้สึกเดียวกันเลยค่ะ ($_$)
29 พฤษภาคม 2545 14:10 น. - comment id 52360
มาให้กำลังใจ คนเหงาเหมือนกันอ่ะค่ะ
1 มิถุนายน 2545 17:43 น. - comment id 53267
เหงากันหมด เหงาด้วยคนล่ะกัน (เหงาจิง ๆนะ)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด