๏ คคนางค์ร้างโสมโพยมหม่น นภดลดูช้ำระกำหมอง ดาริกาพร่าแสงแรงเรืองรอง ฤๅละอองไอฝุ่นเคลือบขุ่นมัว หาเศษเสี้ยวเคียวทองเกี่ยวท้องฟ้า ฤๅใครพร่าพรากกลืนคืนสลัว ไม่เห็นจันทร์หวั่นอกสะทกกลัว ใจระรัวราวจะสิ้นสูญวิญญาณ แลโพยมพยับเมฆวิเวกจิต สายฟ้าปลิดปลงจันทร์ฤๅบั่นผลาญ ปะทะหล่นป่นแตกจนแหลกลาญ สุดประสานสร้างคืนสะอื้นครวญ คคนางค์ร้างโสมโพยมหม่น นภดลดูช้ำร่ำไห้หวน หลั่งสายฝนหล่นไปใจรัญจวน คือกระสวนวรรษาคราช้ำตรม ๚ ๛
วฤก 16 พ.ค. 2545 20:47 น. - ID 15240 
1209
3
0
17 พฤษภาคม 2545 00:18 น. - comment id 50223
เพราะเดือนดับ จึงเห็นดาว ดารดาษ ส่องแสงสาด กลาดนภา ตาสวยใส ดาวเอ๋ยดาว วาวแวมวับ ประทับใจ เดือนแรมไป จึงได้แสง แห่งดารา เพราะเคยมี ทุกข์วิโยค ความโศกเศร้า ทำให้เรา ได้สดับ รับรู้ว่า ความสุขสม รมณีย์ รื่นปรีดา หอมหวานกว่า หวานใด ในธาตรี เพราะหนทาง กว้างไกล เกินใฝ่ถึง จึงรู้ซึ้ง ถึงใน สองใจนี้ ระหว่างทาง ระหว่างใจ มั่นไมตรี ใกล้เพียงนี้ แค่ดาววิบ กระพริบตา ฯ
17 พฤษภาคม 2545 00:50 น. - comment id 50239
สุดยอดเลยครับ.... มะไรจะเขียนได้อย่างอาจารย์มั่งหว่า..... ฮี่ๆๆๆ
17 พฤษภาคม 2545 08:41 น. - comment id 50267
เหงาและเศร้าดีค่ะ.. คืนไหนไร้ฟ้าฝน.. คงได้ยลจันทร์ส่องฟ้า.. เมฆเคลื่อนลาลับตา.. ดวงดาราพราวคู่จันทร์.. (ขออนุญาติแต่งปลอบจายครูวฤกโหน่ยนะคะ..) ^o^
18 พฤษภาคม 2545 11:50 น. - comment id 50343
ขวัญชอบอ่านงานหมอทุกบทนะคะและสุดบอดทุกบท แต่ชอบกลอนมากกว่านะคะ ขอต่อกลอนนี้นิดนะคะ .. ไม่มีเดือนไม่มีดาวแค่คราวครั้ง มืดความหวังเตือนให้ใจรับหมองหม่น ฟ้าให้ยอมรับสัจจธรรมแก่ทุกคน โลกหมุนวนมีมืดแล้วสว่างไม่ร้างรา กี่ฝน กี่หนาว กี่เศร้าสุข กี่ความทุกข์ กี่ระทม มาโถมถา เพียงทดสอบความเข้มแกร่งทุกวันมา โลกนี้หนาดีหรือบ้าก็อย่าไปยึดมัน!.ให้ปล่อยวาง
18 พฤษภาคม 2545 11:51 น. - comment id 50344
เพียงทดสอบความแข็งแกร่งทุกวันมา..ค่ะ
22 พฤษภาคม 2545 00:40 น. - comment id 51034
อ่า...อ่านแล้วเหงาจัง ~(u_u)~
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
