ริมฝั่งนั่งเหม่อลอย เห็นเรือน้อยลอยทะเล คลื่นลมสิกล่อมเห่ ดุจอู่เปลที่โยกไกว เรือน้อยเจ้าลอยน้ำ แล้วจะทำอย่างไรได้ สุดต้านสุดทานไหว จึงลอยไปในทะเล ผู้คนในสังคม คลื่นถาโถมและกล่อมเห่ ไม่ต่างจากทะเล พาคนเร่ร่อนลอยไกล แต่คนต่างจากเรือ เพราะว่าเรือไร้หัวใจ คนเรานั้นเลือกได้ เส้นทางไปของตัวเอง (19.4.61)
อ.วรศิลป์ 19 เม.ย. 2561 20:50 น. - ID 149849 
1390
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
