วันนี้ฝนสั่งฟ้า บอกอำลาคราสิ้นฤดู สายฝนหล่นพรั่งพรู ดินรับรู้อยู่แก่ใจ ฟ้าร้องคำรามลั่น พื้นดินสั่นสะเทือนไหว ฟ้าแลบแปลบประกาย แต้มฟ้าให้อัศจรรย์ วันนี้ฝนสั่งฟ้า เพื่อบอกลาคราเหมันต์ ฤดูกาลที่ผ่านผัน ให้นึกครั่นคร้ามในทรวง สายฝนจากฟ้าไกล ดุจรินไหนจากแดนสรวง ถึงคราลับลาล่วง ฝนจ๋าห่วงดินบ้างนา ไปแล้วอย่าไปลับ หวนคืนกลับมาบ้างหนา ดินครวญคร่ำร่ำลาฟ้า น้ำนองหล้า...น้ำตาติน ป.ล. 15 พ.ย.60