ยิ่งนานยิ่งรักเธอ ยังเพ้อเจ้ออยู่คนเดียว แต่เธอไม่แลเหลียว จึงเดียวดายไร้คู่ครอง เห็นนกสองตัวที่โผผก คิดไม่ตกใจช้ำหนอง ขนาดนกยังมีคู่ครอง แต่เราต้องอยู่ตรอมตรม เหลือบไปเห็นเป็ดน้อย เดินต้อยต้อยเหมือนขื่นขม แต่เจ้ากลับมีคู่ชม ไม่ระทมเหมือนกับเรา นั่นไก่เจ้าไม่ขัน ทำไมนั่นหรือว่าเหงา คงเป็นเหมือนกับเรา แต่เพิ่งเข้าใจเจ้าเป็นไก่ตัวเมีย