ไก่ไม่ขัน

ยอดหญ้า

ยิ่งนานยิ่งรักเธอ
ยังเพ้อเจ้ออยู่คนเดียว
แต่เธอไม่แลเหลียว
จึงเดียวดายไร้คู่ครอง
    เห็นนกสองตัวที่โผผก
คิดไม่ตกใจช้ำหนอง
ขนาดนกยังมีคู่ครอง
แต่เราต้องอยู่ตรอมตรม
    เหลือบไปเห็นเป็ดน้อย
เดินต้อยต้อยเหมือนขื่นขม
แต่เจ้ากลับมีคู่ชม
ไม่ระทมเหมือนกับเรา
    นั่นไก่เจ้าไม่ขัน
ทำไมนั่นหรือว่าเหงา
คงเป็นเหมือนกับเรา
แต่เพิ่งเข้าใจเจ้าเป็นไก่ตัวเมีย				
comments powered by Disqus
  • ข้าวปล้อง

    15 พฤษภาคม 2545 23:15 น. - comment id 49906

    ๕๕๕

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน