คนไร้ยางอาย

อ.วรศิลป์

ยางหายไปจากสังคมไทยใครรู้บ้าง
ไม่ใช่ยางที่แม่ค้าใช้รัดของ
ไม่ใช่ยางรถเก่าที่ถอดกอง
ลองคิดตรองมองรอบข้างยางอะไร

ยางชนิดนี้ไม่ต้องซื้อไม่ต้องหา
พ่อแม่เพาะกล้าในใจเราเยาว์จนใหญ่
พ่อแม่เพาะให้ลูกหญิงให้ลูกชาย
ติดตัวไว้เป็นเครื่องหมายใช้รักษ์ตน

แต่ลูกเต้าหลายคนไม่สนใจ
ต้นกล้ายางในหัวใจไม่เกิดผล
ซ้ำร้ายกลับถอนทิ้งไปจากกมล
กลายเป็นคนไร้ยางอาย....ขายหน้าเอย

				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน