ชีวิตตื่นนิทราทุกข์ประหาร
พิศนัยจักรวาลพาลระย่อ
ไม่สิ้นสุดหลุดพ้นแอ่งตนพอ
หลงตามต่อทรามอกุศลมูล
จมโลภโอบโมหะโทสะพล่าน
คิดทำผิดติดสันดานพาลยากสูญ
ธรรมกระจ่างกลางใจไร้เทิดทูน
ชั่วเพิ่มพูนเติมปลุกทุกข์ประดัง
ชีวิตผิดแทบม้วยวันป่วยเจ็บ
หยิกเล็บยิ่งเจ็บเนื้อใครเถือหนัง
อะไรคือใยเยื่อเผื่อประทัง
เดียวดายหลั่งน้ำตายากสาธยาย
สิทธิเรามีเท่านี้เท่ามีสิทธิ์
ลดเพิ่มลิดรอนเลี่ยงยากเบี่ยงบ่าย
ดีเลวยังขังน้ำตาอนาถราย
ดิ้นสุดท้ายยุติมิผลักดัน
เจ็บป่วยคือป่วยเจ็บเก็บชีวิต
ไม่มีสิทธิ์ตีค่ารักษาฝัน
ขอกำลังไร้ชังรักประจักษ์ทัณฑ๋
กายใจมั่นปัญญาสติงามวินัย
จังหวะชีวิตเบาหนักเท่านี้
กุศลผลกรรมดีชั่วมิใช่
อาการหายร้ายรุมยึดกุมนัย
จะทุกข์สุขโรคใดรู้ไม่กลัว
......