ร่วงลงต่ำจวนตกแล้วนกน้อยเรี่ยวแรงด้อยถอยถดหรือหมดฝันสิ่นพลังอหังการ์จะฝ่าฟันยามตะวันโรยราทิวาวายปีกสองข้างด่างช้ำเพราะกรำกร้านสุดเหิมหาญทะยานคว้าดาราฉายท่องคืนวันดั้นด้นทุรนทุรายแทบเจียนตายกลางกระแสความแปรปรวนเพราะหลงเพลินเหินไปไกลสุดกู่จนไม่รู้เท่าทันความผันผวนเสวยทุกข์สุขสันต์น่ารัญจวนแต่ก็ล้วนเกิด-ปรากฎแล้วหมดไปนานแสนนานผ่านภพมิจบสิ้นตาหูลิ้นยังคงเฝ้าหลงใหลเสพอารมณ์สมหมายทั้งกายใจล้าเพียงใดนกเจ้า ยังเฝ้าบิน