ผวาจิตคิดไขว่คว้า.....ใดเอย มองเถิดเจ้าทรามเชย....ชัดชี้ ไกลใกล้บ่เหมือนเคย....มโนนึก กันนอ วายว่างห่างกว่าลี้.....เที่ยงแท้..มลายชนม์ฯมิหวังใดในสรรพสิ่งสงบนิ่งดุจน้ำลึก จ้องมองแม้ข้าศึก ก็เพียงนึกด้วยเมตตากายกอปอัปลักษณ์ หรือเด่นพักตร์ดุจเรขา หวานหอมด้วยวาจา ฤาจะสู้รู้จริงใจ*******แก้วประภัสสร***********