นิยามความเป็นเธอ

อยู่คนเดียวเที่ยวไปใจว่างเปล่า
ถึงเคยเหงาหงอยบ้างก็จางหาย
จนเธอมาปลุกฝันปั้นนิยาย
ด้วยมากมายหลายหลากฉากระทึก

จึงนิยามความเป็นเธออย่างเผลอไผล
ด้วยหลายนัยใหม่เก่าเรารู้สึก
จากการคิดทบทวนหวนย้อนนึก
ที่ผนึกลึกลงความทรงจำ

เธอเป็นคนแสนดี คนขี้เล่น
ไม่ว่างเว้นล่อหลอกหยอกให้ขำ
เป็นคนที่ถักทอช่อดอกคำ
เป็นลำนำคิดฮอดให้กอดชม

เป็นแรงบันดาลใจ คนในฝัน
เป็นทั้งผู้รังสรรค์ฝันสวยสม
เป็นคนคอยปลอบปลุกยามทุกข์ตรม
เป็นผ้าห่มกาพย์กลอนอันอ่อนโยน

เป็นคู่ซ้อมแบดมินตัน อันเข้าขา
เป็นเงาะล่อรจนาด้วยท่าโขน
ทำใบ้แบบแลบลิ้นปลิ้นตาโปน
เป็นทโมนพาย่องเที่ยวส่องนก

ทั้งเป็นความอบอุ่นอันคุ้นยิ่ง
ให้แอบอิงอุ่นไอในอ้อมอก
ช่วยคลายหนาวคราวสั่นจนงันงก
ไออุ่นปกหัวใจด้วยไมตรี

เป็นกำลังแรงใจในวันล้า
เป็นแสงจ้าสีทองส่องวิถี
ยามงกเงิ่นเดินบนถนนกวี
เป็นความฝันแสนดีที่สวยงาม

เป็นอื่นใดย่อยปลีกอีกก็ได้
ที่ว่างไว้ตรงนี้มีคำถาม
ถ้าจะเป็นใดต่อ เติมข้อความ
....................................


.....................................
....................................
...................................
...................................