กลอน พิชิตมาร ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
จมูกปากคิ้วตาหน้ารูปไข่
ยิ้มอวดไรฟันขาวราวมุกสวย
คอระหงษ์องค์อรอวบสำรวย
สะโพกย้วยอกอั๋นฝันละเมอ
เรือนผมดำเงาขลับรับใบหู
ริมฝีปากทั้งคู่อิ่มเผยอ
เหมือนเชิญชวนให้ชิดสนิทเธอ
ได้พบเจอหวั่นไหวใจปลิดปลิว
สงบจิตพิศเพ่งเร่งระงับ
เอาธรรมะเข้าจับก่อนใจลิ่ว
ความคิดไม่สับสนกลัวต้นงิ้ว
มองสังขารเหมือนชมวิวห้วยบึงคลอง
นั่นเนื่้อหนังข้อเอ็นเส้นโลมา
ปอดม้ามตับชิวหาเลือดน้ำหนอง
พอหมดลมบวมเหม็นเน่าพุพอง
เหลือเพียงกองกระดูกอย่าผูกใจ
ลมสงบอ้อยอิ่งนิ่งสงัด
ต้องขจัดกิเลศเลศนัยได้
จิตสว่างแสงทองส่องรำไร
ภาพหลอนใจเลือนลางต่อยจางลง
ภาสุรีย์ ตอบ 18 มิย. 52
มารตนนั้นอาจสวยด้วยเสน่ห์
มิใช่เล่ห์เฉฉลกลลวงล่อ
อาจเป็นบุญหนุนนำและกรรมก่อ
ได้มาต่อกลอนกาพย์ซาบซึ้งใจ
อันรูปกายภายนอกบอกไว้ว่า
บุญญิตาปางก่อนตอบมอบไว้ให้
พร้อมทั้งดวงฤดีที่สดใส
ใช่หลอกใครให้ต้องเศร้าร้าวดวงมาลย์
ขอเพียงจิตคิดเห็นดังเช่นว่า
มารนั้นมาจากแดนไกลในความฝัน
เมื่อจันทราลับลาขอบฟ้านั้น
ระวิวรรณชิงดวงล่วงวันใหม่
มารตนนั้นก็ผันกายหายไปแล้ว
เสียงเจื่อยแจ้วไก่ขันตะวันใส
ขอให้ภาพนางมารวิลาศวิไล
เพียงเก็บไว้ในความฝันเท่านั้นพอ
วันนี้ฤกษ์ คิดถึงเธอ
ภาสุรีย์หนีหายไปหลายปี
รับความสุขอยู่ดีเป็นไฉน
ได้ทุกข์ร้อนเจ็บไข้หรืออย่างไร
ส่งข่าวให้รู้บ้างอย่าร้างลา
หรือโกรธขึ้งถึงเกลียดเครียดสมอง
ลบทิ้งกลอนทั้งผองต้องค้นหา
ยังมีคนคิดถึงซึ้งศรัทธา
ขอทบทวนหวนมาตั้งตาคอย....