เมื่อราตรีคลี่คลุมทุกมุมบ้าน
อนธกาลครอบครองในห้องหับ
เป็นเวลาท่องแดนแสนลึกลับ
มีแม่คอยกำกับให้รับรู้
แม่ประคองตะเกียงวางเคียงข้าง
ห้องสว่างตรงที่มีแม่อยู่
แม่กำลังแปลงกายกลายเป็นครู
เป็นแม่ปูปลุกปล้ำเดินนำทาง
" หยิบหนังสือมาซิหนู" คุณครูสั่ง
ลูกจึงนั่งลงเคียงตะเกียงบ้าง
โดยประคองหนังสือถือมาวาง
แล้วค่อยค่อยเปิดวางข้างตะเกียง
กออากา ขออาขา ขานอขาน
แม่ทำงานไปทั้งหูฟังเสียง
คอยแก้ไขควบกล้ำเกลาสำเนียง
ทั้งมองเมียงฝึกหัดคัดลายมือ
อักษรไทยแต่ละตัวม้วนหัวก่อน
บอกขั้นตอนการเรียนเขียนหนังสือ
ถ้าขยันหมั่นฝึกหายยึกยือ
คัดลายมือสวยแน่แม่รับรอง
เรื่องที่เคยลึกลับกลับสว่าง
แม่เปิดทางให้ก้าวเข้าไปท่อง
ทั้งกำกับควบคุมสร้างมุมมอง
ทั้งให้ลองเดินทางบางลีลา
ถึงเกิดอยู่กลางไพรในป่าลึก
แม่คอยหัดคอยฝึกให้ศึกษา
มิให้ไพรที่กั้นนั้นบังตา
ยามเข้ามาในเมืองที่เรืองรอง
แสงตะเกียงเพียงดวงช่วงคืนค่ำ
ส่องมืดดำสว่างอยู่กลางห้อง
แม่อาจเปรียบเทียบเคียงตะเกียงทอง
ที่คอยส่องคืนค่ำนำลูกเดิน
1124
14
3
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
