คงพ่ายพับให้กับหนาวเป็นแน่แท้ คงพ่ายแพ้ให้กับเหงาเป็นแม่นมั่น

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน

  นั่งกอดความคิดถึงในคืนหนาว
เหมือนอย่างคืนจะยืนยาวไม่สุดสิ้น
น้ำตาไหล รินประดังหลั่งไหลริน
เจียนท่วมใจที่แหว่งวิ่น ..จะสิ้นใจ
  ..อยู่ทางนี้หนาวมากอยากให้รู้
ลมไหวกรูใบไม้เกรียวร่วงหล่นไล่
กราวเกรียวกรอบแกร็บ ดังไปไกล
สุดจะรั้งน้ำตาไหว ในอาวรณ์
  ทนอยู่เดียวเปลี่ยวเปล่าได้ก็หลายปี
แต่เหงาที่สั่งสม มันเกินซ่อน
มันท่วมท้นล้นผุดสุดบั่นทอน
ซึ่งสะท้อนว่าสุดท้ายจะพ่ายมัน
  คงพ่ายพับให้กับหนาวเป็นแน่แท้
คงพ่ายแพ้ให้กับเหงาเป็นแม่นมั่น
เกินกำลังให้ใจรับจับประจัญ
เพราะใจหวั่น มันหมดหวังกำลังใจ
  ..ส่งจากใจที่ใกล้วายพ่ายความหนาว
ขอส่งข่าวคำสุดท้ายหมายมาให้
มอบด้วยใจหมดทั้งดวงอย่างห่วงใย
แค่ถามว่า ..เธอหนาวไหมดวงใจเอย
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน