ปลดบ่วง

แมงกุ๊ดจี่

พนมกรกราบลงหน้าองค์พระ
ตั้งสัจจะอธิษฐานบนบานกล่าว
นับแต่นี้ขออย่าพบจบเรื่องราว
มิสืบสาว...ติดตามคอยถามหา...

ขอวอนว่าคลาดแคล้วเลิกแล้วเถิด
สิ่งบรรเจิดจารจรดปรากฏหนา
คุณความดีเคยก่อต่อกันมา
แม้นมีค่า...เพียงใดอย่าใกล้กัน...

คงเกิดมา"เพียงพบพานผ่านภพ"
เมื่อเรื่องจบ "อโหสิกรรม"เคยผูกพัน
ร่วมชาติเดียว...กรรมเก่าสิ้นเท่านั้น
คือนิรันดร์...ปลดปลงอสงไขย...

จงเป็นสุขรักษาตนให้พ้นผ่าน
จะกี่กาล..สุขเสนอเสมอไป
กุศลกรรมร่วมกันเคยทำไว้
มอบส่งให้...เกื้อหนุนด้วยบุญญา...

เกิดชาติใดในกี่ภพอย่าพบพาน
ผ่านกี่กาล...กี่กัปล์เลือนลับหนา
หยุดแผ้วพานลดเลี้ยวข้องเกี่ยวหา
ร้อยอสงไขยเวลาจงล่วงเลย...

พนมกรกราบลงหน้าองค์พระ
ลูกนี้จะ...ยินยอม..น้อมเฉลย
ทุกข์เพราะกรรมติดบ่วงจนล่วงเลย
แต่นี้เอย...หลุดบ่วงเขาลวงใจ...


ปล.๑ : กรรมมาจากผลของการกระทำนั้นคงจะจริง
ปล.๒ : มีอะไรอีกบ้างที่เลวร้ายกว่าที่เป็นนะ  อยากบอกแม่ว่าลูกเหนื่อย 
ปล.๓ : เป็นอีกวันที่คิดถึงแม่ขึ้นมาจับใจ  อยากกอด อยากซบ  แล้วหลับไปที่ตักแม่
ปล.๔ : วันนี้วันพระ  สวดมนตร์ทำวัตรแล้วพักผ่อนดีกว่านะ