ตั้งใจเขียนกลอนหวานปานน้ำผึ้ง
เผื่อบางใครคนหนึ่งซาบซึ้งค่า
ช่างเซ่อเซอะสับสนจนปัญญา
อ่านหลายคราแปลกใจหวานไม่มี
ตั้งใจแต่งตัวสวยด้วยอยากโชว์
น่าโมโหเหลือเกินคนเดินหนี
ทั้งเสื้อผ้าหน้าผมนมเด้งดี
เหมือนชะนีกระเทยเขาเย้ยมา
ตั้งใจประหยัดเงินไม่เดินช๊อป
เพื่อนมันตอบเดี๋ยวมันมีปัญหา
เป็นมะเร็งแป๊บตายวายชีวา
เก็บเงินตราซ่อนไว้ไร้คนเจอ
ตั้งใจเมคหุ่นงามลดความอ้วน
เพื่อนมักชวนติ๋มซำสม่ำเสมอ
แถมขาหมูหูฉลามตามปรนเปรอ
พุงเบ้อเร่อรอบเอวเปลวไขมัน
ความตั้งใจหลายครั้งดั่งเลื่อนลอย
เริ่มถดถอยแล้วหนาเจตนาฉัน
พิเคราะห์ไปไม่เห็นเป็นชิ้นอัน
คล้ายความฝันครั้นตื่นคืนตัวตน
......................................................