ตอบจดหมายนางนาก (พระโขนง)
อัลมิตรา
อ่านจดหมายของนากที่ฝากถึง
ช่างซาบซึ้งยิ่งนักที่รักเอ๋ย
หวนนึกถึงวันเก่าสองเราเคย
ยั่วยิ้มเย้ยหยอกเย้ากระเซ้ากัน
เป็นผัวเมียเคลียคลอถักทอรัก
เฝ้าฟูมฟักเรือยไปไม่แปรผัน
คล้ายเวรซ้ำกรรมซัดพลัดพรากพลัน
นากตั้งครรภ์ทว่าพี่ปรี่ชายแดน
ท่ามสงครามยามนี้มีแต่ทุกข์
พี่ต้องขลุกอยู่อีกฟากลำบากแสน
ทั้งหยูกยาสารพันมันขาดแคลน
ทั่วขาแขนร่างกายมากมายพรุน
กลิ่นลำดวนยวนใจให้ครุ่นคิด
เคยจุมพิตบอกรักนอนตักหนุน
ซอกแก้มดอกพยอมหอมละมุน
ยังหอมกรุ่นเสมอมาแม้นคราใด
ที่ห่างหายไปนานใช่ห่างเหิน
ลำบากเกินตามประชิดติดต่อไหน
มีแต่ศพทหารกองคราวมองไป
แสนปวดใจคิดถึงนากมากเหลือเกิน
ไม่รู้ว่าป่านฉะนี้อยู่ดีไหม
เจ็บป่วยไข้หรือเปล่าใคร่กล่าวเกริ่น
อีกเจ้าแดงลูกพ่อรอหัดเดิน
คงเพลิดเพลินดื่มดมนมแม่มัน
เขียนจดหมายถึงนากฝากส่งถึง
บวกอีกหนึ่งลูกน้อยกลอยใจฉัน
เสร็จสงครามเมื่อไหร่ได้พบกัน
ส่วนนมนั้นบอกเจ้าแดง "ขอแย่งคืน"
อัลมิตรา 26 เม.ย. 2556 11:54 น. - ID 147056 
4029
30
8
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
