๏ แว่วคนธรรพ์บรรเลงกลิ่นเพลงกรุ่น หยาดละมุนโชยมาเกินกว่าหอม พิเราะเพราะเสนาะสรวงพวงพะยอม นางฟ้าห้อมสไบห่อ..โอ้หนองาม ๏ แต่ละนางผ่องนวลรัญจวนสวรรค์ ยิ่งบุหลันคมหลายพรายอร่าม บ้างเริงร่ายรำร่อนบ้างฟ้อนตาม สุดฟ้าครามพิศคราว..พราวเรียงเพลิน ๏ เนียนช่อนุ่มชุ่มโปรยลมโชยผ่าน หวานแพร้ว..สดชื่นพาเวหาเหิน แต่ละช่อชูชันอัศจรรย์เกิน แม้นไม่เชิญก็ช่าง..ขอแค่ชม ๏ อรชรอ่อนช้อยหยดย้อยหยด สกาวสดวิศุทธิ์ใสพิไลสม ดุจทาทองผ่องสล้างช่างกลึงกลม พลอยอารมณ์ฉ่ำริน..จินต์ลีลา ๏ ชื่นชื่นเพียงสาวเพริศบรรเจิดแจ่ม ขวัญแฉล้มยลพิลาสแรงปรารถนา สวยสะเก็จเพชรประดับระยับฟ้า เริงนภาเวลาเพลงบรรเลงพิณ ๏ นางสวรรค์ชั้นภูเวียงเจรียงรส ทุกบริบทส่ายกระบวนชวนถวิล ยอดประทุมท้าทายแค่ปลายลิ้น เคียงเมฆินทร์เชยคาง..กลางความคิด ๚ะ๛ คอนพูทน