"อย่า ทิ้ง กัน ! "

อัลมิตรา


ภายใต้กรอบกฏเกณฑ์เช่นกรงขัง
ฉันวาดหวังเสมอว่าทุกคราไหน
เธอยังคงเป็นเสมือนเพื่อนรู้ใจ
แม้นห่างไกลยังสนิทมิตรไมตรี
"อย่า ทิ้ง กัน ! " วันก่อนวิงวอนขอ
สัมพันธ์ก่อเนิ่นนานอย่าพาลหนี
ฉันเพียงคนบนโลกโศกมากมี
คล้ายริบหรี่หนทางช่างมืดมน
ขอได้โปรดสัญญา "อย่า ทิ้ง กัน !"
เวทนาฉันได้ไหมใคร่หวังผล
หากฉันมีเพื่อนแท้แม้อับจน
ถึงทุกข์ทนเท่าไรคงไม่แคร์
ขอเธออย่าทิ้งฉัน..อัลมิตรา
ตราบสิ้นฟ้าใช่นิยามตามกระแส
สิ่งเดียวที่อยากได้ในดวงแด
ขอเพียงแค่เห็นฉันสำคัญพอ
ภายใต้กรอบกติกาสัญญาใจ
อักษรสาส์นสื่อนัยจากใจหนอ
อาจมีน้ำตาพร่างระหว่างรอ
จำร้องขอเพราะกลัวเธอ "เผลอทิ้งกัน"
ค ว า ม เ ดี ย ว ด า ย ใ น คื น เ ห น็ บ ห น า ว
แ ห ง น ม อ ง ฟ้ า ยั ง นึ ก ถึ ง วั น เ ก่ า
มั น ค ง จ ริ ง ที่ ท า ง ย า ว ไ ก ล 
  . .   ก ร่ อ น หั ว ใจ
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน